One-of-a-kind: de BMW M140i is de enige hot hatch met zes cilinders in het vooronder!

Als we dan toch de LCI – of facelift – van de BMW 1-Reeks onder handen nemen, waarom niet meteen deze met de topmotorisatie? In de tijden der GroenLicht-video’s heette die nog de M135i, ondertussen al eventjes M140i. Aan zijn USP werd gelukkig niet geraakt: een zes-in-lijn. En als dat hem nog niet uniek genoeg maakt, is deze Einser ook nog steeds beschikbaar met achterwielaandrijving en een manuele zesbak. Lekker old school!


Hij is er ook als variant met een xDrive verwielaandrijving en/of achttraps automaat. Maar wij waren toch opgetogen dat dit knalrode Melbourne Rot exemplaar die twee opties achterwege liet. In tijden van steeds meer minder (suiker – vet – alcohol – verbruik en ga zo maar door) gaan wij graag voor MEER. Vooral meer plezier. Een beetje risico maakt het lekker spannend. Van een beetje adrenaline is nog niemand dood gegaan.

En aan spanning ontbreekt het absoluut niet bij de M140i. Een 3.0-liter zes-in-lijn die zijn maximum koppel van maar liefst 500 Nm op de achterwielen zet, dat laat sporen na. Letterlijk. Zeker in ietwat vochtige omstandigheden houd je het hoofd best koel, want zijn achterpoten gaan al snel trappelen en duwen het achterste resoluut zijwaarts. Dit is geen hot hatch waar je voortdurend plankgas mee kunt in alle omstandigheden. Doseren, sturen en al spelenderwijs flirten met het omslagpunt tussen grip en losgehen. No Playstation. Zelfs in derde versnelling schreeuwen de banden om grip.

Nochtans voelt het geheel met een rustige rechtervoet heel matuur aan. De koppeling pakt heel zacht op, gebulder blijft achterwege. Het is in principe zeer comfortabel rijden met de M140i zolang de toerenteller de 3.000 niet passeert. Daarna ontploft hij en kan je zelfs doorgaan tot bijna 7.000 tpm, al piekt het vermogen van 340 pk reeds bij 5.500 omwentelingen. En hoewel het maximum koppel over een heel breed bereik aanwezig is, smeekt deze zescilinder om tot aan die rode zone door te duwen. De daarbij horende soundtrack kietelt je daar extra toe, al klinkt de M140i binnenin lang niet zo lekker en authentiek als wanneer je hem met zijn dubbele eindpijpen hoort passeren.

Maar de M140i blinkt jammer genoeg niet uit in alle hoeken van het hot-hatch spectrum. Zoals wel meerdere bimmers tegenwoordig wordt deze vierwieler geplaagd door een weinig communicatief stuurwiel. Je voelt absoluut niet wat de voorwielen aan het doen zijn of hoe dicht je op de limiet zit. Bummer! Daarnaast draagt de M140i evenmin het mes scherp tussen de tanden. In de bochten leunt hij een stuk meer naar links en rechts dan enkele van zijn rivalen.

Al blijft hij er echt lekker uitzien. Zeker in driedeurs livrei, in rood-zwarte combo. Melbourne Rot exterieur, zwarte nieren en velgen, afgewerkt met de raamomlijstingen van de Shadow Edition. Het blauw op het dashboard steekt er wat tegen af, maar ook de Alcantara sportstoelen met netkousmotief zijn om van te smullen. If it’s your thing. En als je er af en toe wilt uitklauteren om te tanken, want deze M140i verbruikt makkelijk 11 à 12 liter per 100 kilometer bij een tank van maar om en bij de 50 liter.

Conclusie
Je vindt in hot hatch land beslist heel wat lekkers voor veel minder dan een instapprijs van 42.350 euro, maar geen enkele ervan heeft de aandrijflijn van deze BMW M140i. Al zijn er die de apex een stuk harder aansnijden en die een pak meer mechanische grip vertonen, de manier waarop deze achterwielaangedreven 1-Reeks met zes-in-lijn verscholen onder zijn lange neus je zowel vooruit als zijwaarts katapulteert… Hij is verslavend!

Overzicht:
+ Zes-in-lijn
+ RWD

– Chassis mist wat scherpte
– Geen stuurgevoel

Tekst & Foto’s: Tim De Baets