Officieel: Ferrari SP3JC one-off (2018)

Ga je voor het origineel in de vorm van de iconosche Ferrari Enzo of verkies je de elegante (en meer exclusieve) Maserati MC12? Als ultiem (?) eerbetoon aan hun gelijknamige oprichter kwam Ferrari in 2002 met de Enzo. Toen al benadrukte de marketingdienst graag de aanwezigheid van innovatieve F1 technologie zoals het veelvoudig gebruik van koolstofvezel, geautomatiseerde handbak, keramische remschijven en actieve aerodynamica. Liefhebbers keken toch voornamelijk naar het imposante lijnenspel en de 6.0-liter V12 benzinemotor. Met 660 pk / 657 Nm goed voor een 0-100 km/u sprintje in 6,6 seconden en topsnelheid van 335 km/u. Bij de onthulling werd er gesproken over maximaal 400 stuks. Finaal zouden er toch 500 exemplaren geproduceerd zijn in Maranello. Toen met een Belgisch prijskaartje van een dikke 550.000 euro (in basisvorm), momenteel moet je hiervoor ongeveer 3 miljoen euro ophoesten. In 2004 wou Maserati zéér graag deelnemen aan het FIA GT kampioenschap … al hadden ze hiervoor geen straatlegaal homologatiemodel ter beschikking. En dus keken ze eens vriendelijk naar hun amici bij Ferrari. Nadien mochten ze de technische basis van de Ferrari Enzo gebruiken voor hun Maserati MC12 vlaggenschip dat zowel langer, breder als iets lager werd. En misschien zelfs knapper in die iconische wit-blauwe kleurstelling! Desgewenst kon je er ook een targa van maken door de dakpanelen te verwijderen. De V12 werd tot 630 pk gekieteld, misschien daarom dat Maserati er maar liefst 800.000 euro voor durfde te vragen. Vandaag de dag lijkt de MC12 wel de betere investering want er werden slechts 50 exemplaren gebouwd. Nadien volgden er nog 12 MC12 Corse circuitwagens. Bij Ferrari was dat ook het geval met de hardcore Enzo FXX. In de super/hypercarhemel Romans International (onder Londen) hebben ze zowel een Ferrari Enzo als Maserati MC12 te koop staan. Welke Italiaanse volbloed is jouw favoriet?

Wie werpt zich op als dé perfecte GT, de Aston Martin DB12, Ferrari Roma of toch de Maserati GranTurismo? Wie op zoek is naar “een wagen die perfect gemaakt is om grote afstanden op hoge snelheid af te leggen” komt al snel in het GT (Gran Turismo / Gran Tourer) segment uit. De gelijknamige Bentley is daarvan een schoolvoorbeeld. Maar ook zeker de Ferrari Roma die er met de Aston Martin DB12 en Maserati GranTurismo twee te geduchten concurrenten bijheeft. De Ferrari Roma draait al mee sinds begin 2020 en kreeg recentelijk een dakloze Roma Spider evenknie. Beiden zijn voorzien van een heerlijk lijnenspel, modern interieur en 3,9-liter V8 benzinemotor met 620 pk. Goed voor 0-100 km/u sprint in 3,4 seconden. Al draait het hier vooral om het la dolce vita karakter (ipv rasechte prestaties) als we de Italianen mogen geloven… Reken op gemakkelijk 200.000 euro nieuwprijs! De Aston Martin DB12 mogen we dan weer gerust zien als een opgewaardeerde DB11. De nieuwe (heerlijke!) looks en moderner interieur zijn duidelijke pluspunten terwijl het verlies van de V12 uitvoering toch wel jammer is. De DB12 rekent nu op een 4.0-liter AMG V8 met 680 pk waarmee je in 3,5 seconden naar 100 km/u knalt. Toch na het ophoesten van 232.000 euro. Of iets meer als je voor de DB12 Volante gaat. De herkenbare looks doen anders vermoeden maar dit is effectief eeb gloednieuwe Maserati GranTurismo! Na een carrière van 163 jaar werd de Maserati sportwagen grondig gemoderniseerd met veel meer luxe, comfort en technologie. Op motorisch vlak werd de luidkeelse Ferrari V8 ingewisseld voor een inhouse 3.0-liter V6 Nettuno exemplaar. Goed voor 490 pk (GranTurismo Modena) of 550 pk (GranTurismo Trofeo) in ruil voor minimaal 182.600 euro of 227.300 euro! In sombere weersomstandigheden bracht onze gewaardeerde collega Matt Prior van Autocar de Aston Martin DB12, Ferrari Roma en Maserati GranTurismo bij elkaar voor een diepgaand vergelijk. Welke geniet nu jouw voorkeur?

De Ferrari F50 mag intussen nog bijna 30 jaar oud zijn, hij maakt nog steeds de nodige indruk als we Chris Harris mogen geloven. Begin 1990 stond Ferrari voor een bijzonder zware opdracht. Hun nieuwste topmodel moest een waardig eerbetoon zijn voor hun 50ste verjaardag, daarnaast was het ook een opvolger voor de iconische F40! Een hersenspinsel van de ingenieurs werd uiteindelijk werkelijkheid en zo kregen we met de F50 een straatlegale sportwagen met F1 motor achterin. Inderdaad, zoals de Mercedes AMG One! Tussen 1995 en 1997 produceerde Ferrari slechts 349 exemplaren van de F50 (codenaam: F130). Dat is aanzienlijk minder dan er van de eerdergenoemde F40 werd gebouwd, ook de Enzo en LaFerrari opvolgers zijn veel minder zeldzaam. De gefortuneerde kopers gingen vooral voor de Rossa Corsa tint maar ook een handvol F50’s werden in het Giallo Modena (geel) afgeleverd. Een Rosso Barchetta (donkerrood), Argento Nurburgring (zilver) of Nero Daytona (zwart) exemplaar is pas écht exclusief. De atmosferische 4.7-liter V12 benzinemotor is afgeleid van het motorblok van de Ferrari 641 F1 bolide (1990). Goed voor 520 pk en 471 Nm die via een manuele (!) zes-versnellingsbak allemaal richting de achterwielen gingen. Mits enig talent zit je in 3,8 seconden aan 100 km/u! En met een topsnelheid van 325 km/u speel je vandaag de dag nog steeds vooraan mee. In 1995 volstond ongeveer 380.000 euro om een Ferrari F50 (én de bijhorende schoenen) op de kop te tikken. Anno 2023 betaal je véél meer! Al wisselen ze niet zo frequent van eigenaar. Op het Collecting Cars platform werd recentelijk het voormalige exemplaar (met 17.000 km) van Rod Stewart verkocht. Alvorens er afgeklopt werd op meer dan 3,35 miljoen euro mocht Chris Harris er nog even mee rijden. Chris Harris met zowel een F40 als F50