rijtest-bmw-m2-headerBack to the roots: de BMW M2 is M in hart en nieren.

Niet enkel in Stuttgart sneuvelen heilige huisjes, alle merken bezwijken onder de druk van overheden om hun modellen milieuvriendelijker te maken. En het management van de merken zelf beveelt ook nog eens producten te maken die aan een wijd publiek kunnen verkocht worden. ‘Exclusieve’ performance modellen zijn te duur om nog enkel als marketing af te schrijven, ze moeten elk op hun beurt voldoende geld in het laatje brengen. Het gevolg is het uitsterven van extremen, met het toenemen van comfort en vermogen, maar ook het vervagen van de waarden die echte sportwagens tekenden. Zo ook bij de M-divisie van BMW. Elk M-product is keer op keer een uitstekend product, maar volgens velen niet meer de betrokken sportauto’s die het decennialang waren.


rijtest-bmw-m2-15
rijtest-bmw-m2-04rijtest-bmw-m2-03

Maar gelukkig lopen er in München nog voldoende mensen rond die het verleden niet zomaar achter zich willen laten. Zij konden er het management uiteindelijk toch van overtuigen om naast de M235i ook een échte M make-over toe te kennen aan het kleinste product uit het gamma. Enerzijds als opvolger van de 1-Reeks M-Coupé een aantal jaren terug, anderzijds als model dat moest teruggaan naar spirituele voorvaders als de 2002 Turbo en E30 M3. Ingenieurs kregen de M235i en de huidige M3/M4 als bouwblokken.

rijtest-bmw-m2-17

Het resultaat ziet er alvast capabel uit. Een agressief front met grote luchtinlaten, een M-grill, twee dubbele uitlaatpijpen en uitgeklopte wielkasten die er vanop een kilometer nog geen twijfel over laten bestaan: dit is de M2, geen M235i. De extra 55 mm vooraan en 80 mm achteraan zijn er ook niet louter esthetisch: de gesmede 19-inchers  met daarrond 245/35 en achteraan zelfs 265/35 rubber moesten gehuisvest worden. Maar langszij valt er nog iets belangrijker op: een korte overhang, lange wielbasis en vooral een opvallende compactheid die de M2 vandaag als exoot in het portfolio neerpalmen.

rijtest-bmw-m2-07

Neem een compact koetswerk, plaats er een performant hart in en je bent alvast vertrokken. Het blok uit de M3/M4 mocht niet overgelepeld worden om de chronologie in prestaties niet volledig te bruskeren, maar de zes-in-lijn uit de M235i als basisblok is bezwaarlijk een tweede keus te noemen. Bovendien is meer niet altijd beter, het is kwestie van het juiste vermogen te vinden. Volgens de ingenieurs was dat 370 pk, beschikbaar bij 6.500 rpm. Niet de absolute redline, want je duwt de 3.0-liter zes-in-lijn met enkele TwinPower turbo (géén 2 zoals bij de M3) desgewenst door tot 7.000 rpm. De zuigers, koppakking en lagers van de krukas werden wel uit de M3 gelepeld om dat keer op keer tot een goed einde te brengen.

rijtest-bmw-m2-08

Om ook puristen en liefhebbers te bevredigen werd  niet enkel de zeventraps M DCT, maar ook een manuele zestraps afgesteld op het krachtige blok. Je boet iets in op de 0-100 km/u tijd en verbruikt -toch zeker op papier- iets meer, maar dat zal je bij een model als dit beslist een worst wezen. Bovendien is de chronotijd van 4,5 seconden (M DCT: 4,3) eveneens spectaculair te noemen. Verwacht echter geen droomtransmissie: zelf schakelen blijft leuk, maar écht puur voelt deze zesbak allesbehalve aan. De verhoudingen zijn eerder lang, de pookbewegingen zelf mochten beslist een stuk korter en snappier, maar ook de standaard automatische “throttle blipping” of tussengas zal voor vele puristen een doorn in het oog zijn. Efficiënt zonder twijfel, maar af en toe storend en velen doen het liever zelf. Wat je ook kan, maar daarvoor moeten alle (maar echt ALLE) driving aids uitgeschakeld worden. Quite risky…

rijtest-bmw-m2-11rijtest-bmw-m2-10

rijtest-bmw-m2-09

rijtest-bmw-m2-13rijtest-bmw-m2-12

Zeker als er van het profiel op de achterbanden nog maar weinig overblijft, zoals bij onze meermaals mishandelde testwagen. Achterwielaandrijving met dergelijk vermogen onder de kap en een motorkoppel van maar liefst 465 Nm (overboost 500 Nm!) dat al bij 1.400 toeren per minuut vrijkomt, is een combinatie die de kont maar al te snel opzij duwt. Wat het natuurlijk leuk maakt, want de M2 is met zijn compacte afmetingen speelgoed van de bovenste plank. De betrokkenheid van het stuurwiel is misschien niet volledig wat je na de inleiding van hierboven had verwacht, maar je plaatst de M2 wel telkens exact waar je hem wilt hebben. Met de lichtgewicht aluminium M ophanging uit de M3/M4 rijdt de M2 op HST-rails, het actief elektronisch M differentieel voorziet telkens optimale tractie. De M2 schiet bij elk roeren van het gaspedaal vooruit en het geluid dat daarmee gepaard gaat is meesterlijk. Tussen de artificiële versterkingen hoor je nu en dan het geschreeuw van een authentieke reihensechser. Heerlijk! Maar voor je het weet moet je echter stevig in de remmen om je rijbewijs niet versnipperd te zien, de M2 tikt immers de 200 km/u aan als was het een rondje om de kerktoren.

rijtest-bmw-m2-01

rijtest-bmw-m2-06rijtest-bmw-m2-05

Niet dat de M2 met een instapprijs van 59.350 euro goedkoop speelgoed is. De Ford Focus RS bijvoorbeeld is met zijn 39.300 euro een slordige 20.000 euro voordeliger én zal de M2 het op vele vlakken bijzonder moeilijk maken. Een M-product blijft exclusiever dan een Ford, maar het interieur van de M2 is op enkele blauwe stiksels, een M-sportstuur en wat andere M-badges na gewoon de 218d van om de hoek. Gelukkig laat de standaarduitvoering – uitzonderlijk voor een BMW – in dit geval weinig te wensen over. Optimisten bekijken het ook omgekeerd: de M2 is bijna 20.000 euro goedkoper dan een M3 en is zowel compacter als lichter.

rijtest-bmw-m2-02

Conclusie

Is de M2 de beste M die er ooit gebouwd is? Waarschijnlijk niet, maar het lijkt ons wel de beste M die vandaag op de markt is! Hij is niet alleen een heel pak goedkoper dan de M3, de compacte afmetingen van de M2 doen denken aan wat een M3 ooit geweest is. Zijn compactheid is net de sleutel tot het vele plezier dat hij brengt. Zeker gelinkt aan die onberispelijke aandrijflijn die het ideale, volledig benutbare vermogen brengt. Maar hoewel je nooit genoeg lijkt te krijgen van deze M2 blijven er wel wat verbeterpuntjes qua sturing, ophanging en transmissie die van dit heerlijk product een meesterlijk product hadden kunnen maken.

Overzicht
+ Compacte speelvogel
+ Onberispelijke zes-in-lijn

+/- Waar voor je geld, maar hij blijft duur

– Bescheiden interieur
– Misschien nog iets te veel focus op comfort?
– Misschien toch de DCT nemen?

rijtest-bmw-m2-14

Tekst & Foto’s: Tim De Baets