Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)Wie zijn Italiaanse schone liever topless ziet is bij de Alfa Romeo 4C Spider aan het juiste adres!

Met zijn uniek carbon monocoque chassis, middenmotorconfiguratie en ronduit exotische looks smeekte de 4C Coupé van meet af aan om een open versie. Kwestie van al dat Italiaanse drama tot een nog hoger niveau te tillen. Ongeveer een jaar later ging het doek eraf op de beursvloer van Genève en was de open 4C een feit. Na een krachtige, maar veel te korte, eerste kennismaking is de tijd rijp voor een finaal verdict op Belgische bodem.

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Want hoezeer de charme van Italiaanse vista’s, dito temperaturen en lege autostrada’s mogen charmeren, in ons koude kikkerland valt dat meestal nogal tegen. Gelukkig sprankelt ‘onze’ 4C Spider met zijn opvallende lanceringskleurtje Giallo Prototipo en een al even opvallende bestickering. Tegenover de gesloten versie is de Spider min of meer identiek op de dakconstructie na die er een carbon ruitframe bij krijgt. Kwestie van de rol- en chassisstijfheid te verzekeren. Niet dat de Spider wat dat betreft iets moet toegeven op de coupé. Net zoals de open elite in de supercarwereld à la Porsche 918 Spyder, Pagani Zonda Roadster, McLaren 675LT Spider of Koenigsegg Agera boet de 4C Spider niet of nauwelijks in aan koetswerkstijfheid. Dat bevordert niet alleen de wegligging, maar zorgt er ook voor dat er geen nood is aan extra bracing waardoor het gewicht min of meer gelijk is gebleven aan dat van de reguliere 4C.

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Dakloos 4C rijden heeft echter zijn prijs. Waar de 4C minstens zo’n 60.000 euro moet kosten is dat bij deze 4C Spider maar liefst 73.000 euro! Een flinke meerprijs gezien het al bij bescheiden aantal aanpassingen en de zo mogelijk nog beperktere bruikbaarheid. Maar rationaliteit is bij dit soort auto’s sowieso ver te zoeken en al zeker niet van het hoogste belang. Wat telt is rijervaring en wat dat betreft kan deze er alleen maar op vooruit gegaan zijn, toch? Met een gesloten versie bij de hand, een uitgestippelde route onder de taalgrens en de zon die tegen alle voorspellingen toch van de partij is, is het aan de Spider om ons te overtuigen.

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Het dakje gaat er ieder geval meteen af. Dat is weliswaar handenarbeid maar gaat niettemin erg vlot dankzij een uitgekiende constructie die nog het dichtst aanleunt bij dat van de Lotus Elise, maar er zijn eigen Italiaanse twist aan geeft met twee elegante schroeven die het dakje van binnenin vergrendelen. Ondanks zijn grotere afmetingen en carbon chassis heeft de 4C echter geen ruimte achter de stoelen zoals dat bij de Elise het geval is en ben je verplicht het dakje in de al vrij kleine kofferruimte (110 liter) te plaatsen. Daardoor schiet er zo goed als niets meer over voor extra bagage of andere spullen. De bagage stuur je in dit geval dus best op voorhand.

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Wie mooi wil zijn moet nu eenmaal lijden, of in dit geval compromissen sluiten. Want eenmaal het knusse interieur aan de hemel ontbloot is, zijn al deze kleinere minpunten snel vergeten. Tegenover de eerste modellen is het Spartaanse interieur er reeds op vooruit gegaan. Ze werden de stoelen comfortabeler, is er een optie om het dashboard met leder te bekleden en is de passagiersstoel in de Spider standaard verstelbaar. Toch mist deze de mogelijkheid om de rugleuning te kantelen en staat deze ook hoger dan die van de bestuurder waardoor je met een vreemde zithouding opgescheept zit. Een ergonomische misser die de 4C nog steeds punten kost. Het blijft echter genieten van het prachtige carbon chassis dat je er steevast aan herinnert in iets bijzonders te zitten én rijden.

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

En nu we het toch over rijden hebben. Ook dat is er op vooruit gegaan. Initieel had de 4C immers last een veel te nerveuze neuspartij die mede dankzij het gebrek aan stuurbekrachtiging veel te fel reageerde op oneffenheden in het wegdek of andere spoorgevoeligheden. Dankzij een wijziging van de geometrie is daar nu veel minder sprake van. Tevens werd het stuur een pak directer rond de middenstand en valt er veel relaxte te rijden dan tot voorheen het geval was. Aan de stuurkwaliteiten van een Lotus Elise of Exige kan de 4C (Spider) echter nog lang niet te tippen en stelt de 4C wat dat betreft nog steeds een tikkeltje teleur.

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Minpunten die de 4C en deze 4C Spider compenseren met junior supercar looks, een grote présence en een opzwepende turbomotor. Die meet nog steeds 1.750 cc en is goed voor 240 pk, 350 Nm koppel en een sprint naar de 100 km/h in slechts 4,5 seconden en een topsnelheid van meer dan 250 km/h. De kleine turbomotor zorgt niet alleen voor volwassen prestaties maar laat zich bovendien ook nog eens verrassend zuinig rijden, mede dankzij het lage gewicht en de efficiëntie zestraps TCT-automaat met dubbele koppeling. En ook de vering en demping zijn voorbeeldig net als de remmen die weliswaar de nodige kracht vragen maar schier onvermoeibaar lijken. Zeker op de openbare weg.

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

De Spider heeft er dan ook allerminst moeite mee er hoge tempo’s op na te houden. Bovendien is de rijbeleving in beide modellen zo goed als identiek. Ook al laat de Spider nog een meer beklijvende soundtrack na dan de coupé. Dynamisch laat de Spider zich echter al even ééndimensioneel rijden als zijn broer. Dat wil zeggen meer onderstuur dan je zou wensen en een voortrein die ondanks alle juiste ingrediënten onvoldoende communiceert. Echte rijders shoppen dus nog steeds bij de Britse specialisten die er ondanks een technisch minder spectaculair chassis beter in slagen een gelijkaardig concept te doen slagen. De Alfa Romeo 4C, en deze Spider in het bijzonder, trekken meer de kaart van het visuele en auditieve spektakel. Overal waar je gaat en staat komen smartphones boven, gaan kopjes draaien en wordt je in een 4C ontvangen als ware het een rasechte supercar. Bovendien valt er ook in drukke omstandigheden makkelijk mee te rijden dankzij de TCT automaat met dubbele koppeling en weet de Italiaanse schone ook aan de pomp de pijn te verzachten met een voorbeeldig gemiddeld verbruik gezien de prestaties.

Conclusie
Of de Spider zijn meerprijs van 13.000 euro waard is zal ieder voor zichzelf moeten beslissen. Enerzijds is de opening boven de inzittenden beperkt en heeft de gesloten 4C allerminst moeite om zich auditief kenbaar te maken.. Anderzijds is 4C Spider uniek in zijn soort daar de goedkoopste open auto met middenmotor en carbon chassis de McLaren 650S Spider is, én die kost uiteindelijk minstens 4 of 5 keer zoveel als deze Italiaanse schone. Kortom, de Spider blijft een al een (on)rationele keuze als zijn gesloten broertje. En als je dan toch eens die verplichte pelgrimstrip naar zijn bakermat maakt, dan zal je zijn dakloze optie ten zeerste kunnen appreciëren. Zorg er alleen voor dat de bagage op voorhand ter plekke is.

Overzicht:
+ La Bella!
+ Carbon chassis
+ Dynamiek
+ Opmerkelijk beperkt verbruik
+ Begeerlijke soundtrack

+/- Meer 4C Targa dan 4C Spider

– Weinig tot geen bergruimte
– Stevige meerprijs tegenover coupé

Rijtest: Alfa Romeo 4C Spider (2016)

Tekst: Pieter Ameye
Foto’s: Ruben & Sam Janssens