Rijtest: Audi A7 Sportback [3.0 TDI]

Een milde facelift wapent de Audi A7 voor twee à drie jaar extra strijd in de hoogste klasse der automobielen.

Evolutie eerder dan revolutie is al enkele jaren het motto bij onze vrienden van Audi. Gesterkt door het succes van de afgelopen jaren werd de impuls tot drastische verandering in de kiem gesmoord. Desondanks zijn er weinig consumenten die klagen, want het design blijft tijdloos en elegant. Hoge punten op imago blijven eveneens verzekerd, wat zeker op de leasemarkt vele ringen vóór de komma op de balans zet. De Audi A7 speelt – zeker sinds de vernieuwing van het VAA – echter op een ander niveau. Beginnende consultants krijgen de A1 of A3, senior managers een A4 of met geluk een A6 en de A7 of A8 blijven voorbehouden aan het topmanagement. Minder doorwegend qua volume, maar des te belangrijk naar status voor het merk. Een milde facelift voorziet de A7 van voldoende brandstof om die status in de topklasse te handhaven.

Designmatig wijzigde er nauwelijks tot niets. De Audi A7 is nog steeds een langgerekte vijfdeurs met dynamische coupé-allures. Is de Audi A8 de sobere doch imposante vierwieler waarvan CEO’s, ministers en staatshoofden de achterbank betrekken, dan is de Audi A7 de sportieve variant die uitnodigt om ook zelf eens het stuur in handen te nemen. Ondertussen hebben jullie vermoedelijk ook het vergrootglas gevonden en kunnen jullie zien dat de Singleframe grille, bumpers en uitlaatsierstukken verfijnd werden. Ook kreeg de A7 een nieuwe lichtsignatuur met vooraan LED-koplampen standaard en achteraan zelfs dynamische richtingsaanwijzers. Wil je die laatste ook vooraan, dan ben je verplicht bij de betalen voor de optionele Matrix LED’s van onze testwagen.

Maar als we beginnen over bijbetalen, dan zijn we in het interieur vertrokken voor een lange reis. We durven het bijna niet zeggen, maar zelfs lederen zetels behoren niet tot de standaarduitrusting van een A7. Op de kwaliteit is dan weer niets aan te merken en de afwerking die wij voorgeschoteld kregen doet watertanden. De fijnste en meest duurzame materialen, uitmuntende geluidsafdichting, vier zetelversies in vijf mogelijke kleuren, verwarming, ventilatie en zelfs verregaande massageopties die doen vermoeden dat Audi een Thaise dame in de zetels wist te verwerken. Geen happy ending als je de eindfactuur voor je neus krijgt geschoven, maar er zijn ook een infrarood camera, allerhande parkeercamera’s en sensoren, een knappe head-up display en tot de tanden gewapende infotainmentsystemen beschikbaar. Een adaptieve cruise control met stop &go, lane assist en een Bang & Olufsen geluidssysteem kunnen de spending spree nog succesvoller maken. Rijden of meerijden, de A7 biedt hoe dan ook een oase van luxe wanneer de portemonnee het toelaat. Passagiers op de achterbank moeten gezien de aflopende daklijn ietwat aan hoofdruimte opofferen, maar zelfs onze eigenste BNNY klaagde niet.

Onder de motorkap van de A7 werd het arsenaal aan TFSI- en TDI-motoren opgefrist naar EU6-normen met vermogens tussen 211 en 333 pk. Aan dieselzijde is er enkel sprake van de 3.0-liter V6, maar de CO2-uitstoot van amper 122 g/km bij de voorwielaangedreven “ultra” versie mogen we best een prestatie noemen. Ze verzekert een deelname aan de leasemarkt, al speelt de hoge aankoopprijs mogelijk nog parten. Maar gezien wij op de GroenLicht-redactie niet meteen een A7 overwegen, gingen we meteen voor de 3.0 TDI met 320 pk en de achttraps Tiptronic-automaat. Een motorisatie die werkelijk tegemoet komt aan elke dynamische aspiratie: een sprint van 0-100 km/u in amper 5,2 seconden, een begrensde topsnelheid van 250 km/u die in Duitsland ook probleemloos cruise-snelheid kan genoemd worden en hernemingen die met een koppel van 650 Nm elke wens overtreffen. We hebben lang gezocht, maar over de motorisatie kunnen we werkelijk niets negatief verzinnen. Dat het gemiddelde verbruik snel 8,0 l/100 kilometer bedraagt kan je er in deze klasse vermoedelijk wel bijnemen, dit is -op de TDI Performance na- het dieselequivalent van de S7 met 4.0-liter TFSI en 450 pk: de versie die vliegt.

Met een leeggewicht van net geen 2 ton (1.970 kg) hoef je je echter geen zorgen te maken, deze A7 blijft mooi met de voetjes aan de grond. Toch lijkt het alsof de A7 over het wegdek zweeft, want qua comfort scoort hij toppunten. Zelfs met het S line sportchassis van onze testwagen wordt elke oneffenheid voorbeeldig gefilterd. Dankzij de 20 mm lagere ophanging heb je ook nog eens de voordelen van iets minder overhang in de bochten, maar bij extreme koerswissels en bij het remmen merk je toch al snel dat je alle kilo’s moet meekrijgen. En toch heeft de A7 een nadrukkeiljk sportief kantje, zeker in lange doordraaiers. In korte bochten let je best (of net niet) op het doseren van de rechtervoet, want deze A7 verraste ons al eens door zijn brede kont opzij te gooien. Met het eerder vermelde sportdifferentieel voelde alles wel zeer gecontroleerd aan en de quattro vierwielaandrijving zorgt er snel voor dat het vermogen terug optimaal over de vier wielen wordt verdeeld. Tot slot is de stuurbekrachtiging vrij digitaal, maar voldoende zwaar voor een mastodont als deze A7. We hadden alvast geen klagen, deze A7 is dankzij zijn Quattro-systeem niet van de rails te krijgen.

Maar we zeiden het al eerder, de Audi A7 is allesbehalve een koopje. Op papier begint het allemaal mooi bij 53.500 euro, maar aan de toog kruip je al snel in een hoekje met je 2.0 TFSI. De goedkoopste diesel heb je vanaf 56.500 euro, terwijl de 320 pk-variant minstens 67.700 euro kost. Valt nog net mee, tot je weet waarvoor je allemaal moet bijbetalen. We dachten bijna dat het een drukfoutje was, maar onze A7 roetstoker (weliswaar full-option) kostte ruim 120.000 euro. Daar waren we toch even niet goed van. Nu goed, kijk je even naar de concurrentie, dan lijkt de Audi plots zelfs een koopje. De BMW 640d Gran Coupé (313 pk) bijvoorbeeld begint pas vanaf 90.100 euro, een vergelijkbare Mercedes CLS kost al snel een 3.000 euro meer. Maar daar vind je geen 320 pk… Leef je weliswaar gerust uit in de configurator, want nergens kan je meer vinkjes zetten.

Conclusie

De Audi A7 Sportback blijft ook na de facelift een luxewagen van de bovenste plank. Hier en daar werden enkele lijnen nog strakker getrokken, waardoor het reeds exclusieve karakter van de A7 nog meer in de verf gezet wordt. Binnenin werden de bekledingen en afwerkingen uitgebreid, terwijl de lijst met technologische snufjes nog een paar bladzijden langer werd. Een schande dat je zelfs voor lederen zetels moet bijbetalen in deze klasse, maar het prijsaspect buiten beschouwing gelaten is de afwerking onberispelijk hoogstaand. De A7 bied luxe, een heerlijk rijcomfort en dankzij de 320 pk van de 3.0 TDI ook nog eens uiterst scherpe prestaties. Het verbruik en de CO2-uitstoot zijn rekening houdend met deze prestatiecijfers tot slot uitstekend, maar het prijskaartje maakt het voor de A7 op de leasemarkt toch wel moeilijk…

Overzicht

+ Afwerking
+ Comfortabel
+ 3.0 TDI met 320 pk is het neusje van de zalm
– Geen lichtgewicht (1.970 kg)
– Overdreven prijs & optiepolitiek

Tekst & Foto’s: Tim De Baets