Kan Opel met de nieuwste Astra OPC eindelijk een blijvende indruk achterlaten in Hot Hatch regionen?
Het valt niet meer te ontkennen dat het volstouwen van hatchbacks met pk’s jaar na jaar belangrijker wordt. Aan de top van het segment is een bikkelharde strijd aan de gang tussen Fransen en Duitsers, waardoor zelfs de Koreanen bij Kia een poging ondernemen met hun Pro_Cee’d GT. Opel probeert als jarenlang mee te dingen met verschillende generaties van hun Astra OPC, maar schiet keer op keer naast de roos. Gelukkig zitten ze bij Opel nooit stil en besluiten ze deze keer steevast wél hun stempel te drukken. Wij hadden echter maar één vraag: “280 pk naar de voorbanden, werkt dat wel?”
Jawel, u leest het goed, Opel ziet het groots en bombardeert dit blauwe monster meteen tot krachtigste Astra ooit. Onder de kap ligt een 2.0-liter geblazen benzineblok, goed voor 280 pk en 400(!) Nm koppel. Deze krachteenheden gaan via een manuele zesbak rechtstreeks richting de voorste 20-duimers, maar passeren gelukkig ook langs een mechanisch differentieel. Hierdoor komt het sprintje van de Astra Opel Performance Center op een luttele 6 seconden en klimt de topsnelheid gevoelig snel naar 250 km/u. Om het in de woorden van Jan Becaus te zeggen: “da’s gene kattepis!”
Dat het de snelste Astra ooit is, wordt niet ten allen tijde benadrukt. Vooral dankzij de – altijd aanwezige – 400 koppelmomenten en het minimale turbogat, kan je opmerkelijk rustig door het verkeer suizen, zonder al te veel chaos te veroorzaken. Je zou het de bolide ook niet meteen aangeven dat hij in 6 seconden naar 100 km/u gaat, behalve dan door die 20″ velgen, achterspoiler, diffuser, dubbele uitlaten en OPC-badge. Was ik toch bijna die gigantische Brembo-remblokken en geperforeerde remschijven vergeten. De grens tussen tuner en sportwagen wordt hierdoor flinterdun, maar gelukkig straalt het krachtige design ook een zekere klasse uit. Het uiterlijk heeft dat je ne sais quoi, waardoor je niet zomaar onopgemerkt passeert.
Dat deze wagen klasse heeft, wordt binnenin meteen duidelijk. Geen sprake van een Spartaans interieur, maar een comfortabel afgesteld geheel, dat op bijna alle vlakken zijn lof verdient. Een vleugje Deutsche Gründlichkeit kan nooit kwaad; de materialen voelen degelijk aan en ook het lederen stuur en schakelvriendelijke pook liggen verslavend goed in de hand. Dat de kuipzetels belachelijk goed zetelen en je zelfs de wangen elektrisch kan verstellen zorgen ervoor dat je in no time tot de ideale zitpositie komt. Raak je gewend aan de navigatie, dan loodst het systeem je door alle omstandigheden en wil je gewoon niet meer uitstappen, al zijn ook andere redenen voor.
Het FlexRide-chassisysteem bijvoorbeeld. Drie modi, die geleidelijk aan de dynamiek opbouwen en je steeds meer toelaten op sportief gebied. De standaardinstelling is vooral gericht op comfort, waardoor je – zonder te overdrijven – zelfs op kasseistroken niet doorhebt dat je in een volbloed racer zit. De Sportmodus verscherpt de demping en geeft naast een grotere wendbaarheid ook meteen een directer stuur mee. Zie je tot slot ook de tellers rood worden, zet je de zetels best wat strakker. De bolide is in OPC-modus beland en het onderstel staat ondertussen op hard, met de H van Hernia. Naast de verhoogde gasrespons, helpt ook de samengestelde torsie-as voor extra zijdelingse stabiliteit en een chirurgische stuurprecisie. Voeg daar het mechanisch meerplaatsdifferentieel aan toe met beperkte slip en je bent klaar voor het circuit.
Allemaal goed en wel, maar hoe rijdt dat ding nu eigenlijk? Tijd om de hamvraag te beantwoorden: “280 pk naar de voorwielen, dat werkt!” Zij het enkel in deze OPC, want het staaltje technologie dat hier wordt toegepast is uniek. FlexRide en HiPerStruts werken harmonieus samen en doen je bocht na bocht verslinden aan bijna elke snelheid, terwijl het sperdifferentieel toch wat gewenning vraagt. Elke bocht moet je ‘op het gas’ door, want anders werkt het niet. Eens je doorhebt hoe je alles uit de kast haalt toont de OPC verrassend weinig onderstuur en komt zelfs een mobiel achterste tevoorschijn. Gaat het toch allemaal iets te snel, dan zijn er nog altijd de gigantische brembo’s die zowel oogbal als hersenmassa kwellen.
Hoe die 280 pk voelt in rechte lijn? Toeren jagen wordt beloond door een intense acceleratie, die wordt versterkt door het meest eigenaardige, maar enigszins leuk klinkend geluid. Sommigen vergelijken het met stofzuigergezoem, terwijl het mij eerder deed denken aan straaljagergeblaas. De ademende uitlaten spuwen af en toe ook plopjes en borreltjes, waardoor de beleving des te intenser wordt.
Of er ook nadelen zijn aan dit harmonieus geheel? Prosit senior, prosit corona, ad fundum. Laat ons beginnen bij het verbruik van de ‘verouderde’ motor. Het opgegeven gemiddelde bedraagt 8,1 liter per 100 kilometer, maar als je echt doorduwt dan stijgt het verbruik en daalt je bankrekening à rato van 14 liter per 100 kilometer. Bij normaal rijgedrag schommelden we rond 10 liter per 100 km. Zelfs op autosnelwegen kregen we het cijfer niet onder de 7 liter, al reden we aan 110 km/u. Het verbruik is dus een beetje de onvergefelijke achilleshiel van de OPC. De CO2-uitstoot is ook navenant en telt met 189 gram CO2 niet meteen licht. Veel prijsverschil zit er daarentegen niet tussen verschillende uitvoeringen en met een basisprijs van €30.950 kan je makkelijk nog wat opties bijkleuren. Ietsje duurder dan de Renault Mégane RS en een stuk duurder dan de Ford Focus ST, maar misschien is deze Astra dan ook wat meer voer voor een toekomstige RS dan ST.
Conclusie
De Opel Astra OPC is zowel te beschrijven als underdog als allrounder. Je krijgt een aangenaam en comfortabel interieur, sportieve looks en prestaties die velen zelfs niet meester kunnen. Zowel op oneffen als waterpas-rechte asfaltstroken kan hij uit de voeten dankzij z’n meesterlijke ophanging. Stoppen gaat daarna in een mum van tijd. Het geluid is verslavend anders, net als de acceleratie, maar er is wel die steeds dreigende dorst. Opel schiet deze keer recht in de roos, koning Mégane RS voelt iemand steeds dichterbij komen.
Concreet
+ prestaties (280 pk op de voorbanden werkt wel degelijk!)
+ interieur & comfort
+ verslavend goed
– eindeloze dorst
Tekst & foto’s: Arthur Vanderplaetsen & Mathias Teirlynck
Als opvolger voor de grijze Crossland maakt de Opel Frontera een comeback, desgewenst als hybride of zuiver elektrisch.
Tientallen jaren geleden (meer specifiek de jaren ’90) was de Opel Frontera nog een stoere terreinwagen, zowaar gebaseerd op een Isuzu. Naast een vijfdeurs uitvoering was er zelfs een driedeurs Sport! Anno 2024 maakt de gerenommeerde modelnaam zijn comeback, dit voor de 
Na klassieke verbrandingsmotoren, plug-in hybride en een zuiver elektrische variant is de nieuwe Opel Astra nu ook te verkrijgen als Astra Hybrid met 48V mild hybride technologie.
De 
Na een “buitengewone” crossmediale campagne staat de Opel Corsa Electric Yes binnenkort in de showroom met een aantrekkelijke vanafprijs of maandprijs.
TV kijkend Vlaanderen heeft in de voorbije maanden ongetwijfeld al (veelvoudig) de internationale #YesOfCorsa reclamespots zien passeren. Nu volgt een tastbaar vervolg in de vorm van de Corsa Electric Yes uitvoering die “fris, opwindend en to the point” wil zijn aldus de Duitse autoconstructeur. Net zoals de reclamecampagne trouwens!
De Opel Corsa Yes uitvoering krijgt steevast de 
