Zoals eerder aangekondigd in onze teaser ging GroenLicht opnieuw aan het testen met een echte klassieker. Deze keer een Austin Healey 100M BN1 van het jaar 1954. We konden een middagje genieten, puur genieten.
Le Mans en het Circuit de la Sarthe staan bekend de z’n 24-urenrace sinds 1923. Al bijna 80 jaar geven de beste piloten ter wereld, in teams van minstens drie personen – hoewel het oorspronkelijk enkel duo’s waren- het beste van zichzelf. Het evenement trekt jaarlijks gemiddeld 300.000 supporters en 2.500 journalisten aan, waarmee de organisatie bijna Rock Werchter overtreft. De autosport leeft en Le Mans zorgt voor de nodige brandstof om dit ook zo te houden. Ook in de jaren 60 was Le Mans al een grootse hype en ondanks de grootste ramp in de geschiedenis van de autosport met 80 doden (1955), bleef Le Mans jaar na jaar dé uitstap voor de echte petrolhead. En dat was Austin Healey niet ontgaan. De Britse trots besliste een nieuw model uit te brengen, typisch voor Le Mans, de 100M. 640 originele 100M wagens rolden van de band en daarnaast werd er een “modificatie kit” uitgebracht die bij de garage te monteren was. Naast Le Mans & Money stond de M ook voor Meesterlijk. Meer vermogen en Minder gewicht dan de oorspronkelijke 100, maar om het verantwoord te houden, bleef het model minder performant als de S(prite).
Het Meesterwerk dat GroenLicht mocht testen was oorspronkelijk een BN1 uit 1954 en werd uitgerust met de M-modificatie, zodat hij ook een trotse 100M werd. De 100 staat voor de piek van 100 mph (+-160km/uur) en de 4 voor het motorblok dat met z’n 4 cilinders en 2.660 cc een vermogen van 94 pk realiseert. Drie mechanische versnellingen werden bijgestaan door een overdrive, die zorgt voor extra toeren in tweede en derde versnelling. De aanpassingskit om deze klassieker tot M te bombarderen is onder andere te herkennen dankzij een motorkap met roosters en lederen riem, HS6 carburatoren, stijvere dempers en een verlichte carrosserie. De prestaties verbeterden opmerkelijk dankzij deze aanpassingen. De Austin A90 motor perst nu 110 pk bij 4.500 t/min en bezit over 195 Nm koppel bij 2.000 t/min. Dankzij het gewichtsverlies gaat hij bijna tot de 190 km/u.
Op vlak van looks mogen de Engelsen trots zijn. Iedereen zijn smaak, maar die typische Britse invloed zorgt voor een prachtige lijn en veel starende voorbijgangers. Het motorblok en de uitlaat zorgen samen voor een diepe ronk die ons deed denken aan een vliegtuigmotor. De ervaring van Donald Healey in het Royal Flying Corps als technicus zit hier ongetwijfeld achter. Zowel het heerlijke geluid, als de speciale schoonheid die de Healey meedraagt, zorgen ervoor dat je nergens ongemerkt voorbij kan rijden. Wij besloten daarentegen de meer afgelegen wegen op te zoeken om in alle rust te kunnen genieten.
Genieten is het gevoel dat we zochten en vonden. De wagen is met voorzichtigheid te besturen; de pedalen staan zeer dicht bij elkaar, de versnellingsbak is vrij fragiel en met de zweverigere wegligging is onder- en overstuur niet moeilijk te voelen. Maar eens je went aan de tedere besturing, doet hij exact wat je van ‘m verwacht. Betoveren is veel gezegd, maar we zaten toch de hele rit met een brede grijns op ons gelaat. De bestuurder zit op een kleine 40 cm van het stuur en z’n benen verdwijnen volledig onder ’t dashboard wat zorgt voor een waar cockpit-gevoel. De pk’s en het lichte gewicht zorgen voor een aangename acceleratie en dankzij het stevige chassis heeft de wagen een vrij goede wegligging op de rechte stukken. Eens we aan het bochtenwerk beginnen, voelen we dat de wagen liever zijn achterbanden uitslaat dan aan de baan te blijven plakken, maar met de juist correctie stuurt hij wel precies waar je naartoe wil. Een minpunt is de remkracht; de Girling drums brengen een vrij lange remafstand met zich mee, waardoor je steeds voorzichtig moet blijven. Een leuke extra: in een handomdraai leg je de voorruit plat waardoor je naast de vele insecten ook een nog sportiever gevoel over je heen krijgt.
Elke keer we een oldtimer testen krijgen we een golf van geluk over ons heen: de eenvoud van de materialen, de elegante lijnen, het authentieke gevoel en de pure rijervaring. We komen steeds tot de conclusie dat rijden opnieuw echt rijden is en dat was bij deze klassieker niets anders. We verlangen naar vroeger, wensen dat we vroeger geboren waren en zijn bang voor de toekomst. We hopen dat de ziel van deze wagens nooit verloren gaat.
Kort:
+ Looks
+ Uniek
+ Speelse wegligging
– Remmen
– Veiligheid
Tekst & foto’s: Arthur Vanderplaetsen
De zoektocht naar je eigenste oldtimer is voor menig autofan een ware lijdensweg. Eindeloos ronddolen op het wereldwijde web, snuisteren in autoboekjes, onophoudelijk telefoon- en mailverkeer, veel ups en downs. Met hart en ziel op zoek naar de verwezenlijking van die ultieme jeugddroom.
Iedereen die de zoektocht al heeft aangedurfd, is ongetwijfeld al op de website van 
Van 4 tot en met 7 oktober strijkt de Zoute Grand Prix weer neer in het mondaine Knokke Het Zoute, wij kaarten aan waarom het zeker een bezoekje waard is.
“Sinds mensenheugenis wordt Knokke Het Zoute geassocieerd met een verfijnde levensstijl waar ontspanning hand in hand gaat met klasse, sportiviteit en raffinement.” Aldus de intro op hun site. Wanneer we ons wat verder verdiepen 
We laten jullie alvast eens proeven van onze nieuwste retrotest.
Wie onze