We gaan terug naar de jaren ’60. Geen flowerpower Volkswagen T2, maar een stukje Italiaanse geschiedenis. De GT Junior doet Bertone, met zijn 1300 Bialbero motor en sportieve wegligging, alle eer aan.
Het typisch Italiaanse design zet de toon bij deze wagen. De 105/115 coupé serie werd ontwikkeld door Giorgetto Giugiare in opdracht van Bertone. Er is een algemene vorm waar te nemen tussen de GT, de GT junior en de GTA modellen, maar ze hebben elk hun typische trekjes! Zo onderscheidt de GT junior ’68 zich van de anderen dankzij de felbegeerde ‘brievenbus’; de motorkap ligt net iets hoger dan de neus en zorgt voor een soort gleuf. Verder maken de enkele koplampen, de typische Alfa grille en de slanke kont dit tot een rasechte Bertone. Ook kreeg de GT junior, die in ’68 geproduceerd werd, upgrades mee van de 1750 GTV, zoals het nieuwe dashboard, sportievere ophanging en bredere banden. Bij het bedenken van de proporties van de wagen lijken de Italianen enkel rekening gehouden te hebben met hun landgenoten. De iets grotere bestuurder zit al snel met z’n hoofd tegen het dak en naar huidige normen is er op de achterbank geen plaats voor passagiers. Het interieur is vrij eenvoudig, maar dat stoort ook niet. Meer dan comfortabele zetels, een (te) groot stuur en een vrij sober afgewerkt dashboard heb je niet nodig, want het gaat ‘m allemaal om de driving experience.
Het model waarmee we mochten rijden was in zeer goede staat. De carrosserie vertoonde geen spatje roest en was gegalvaniseerd. De laatste kleine defectjes waren net verholpen en de motor werd in 2003 nog gereviseerd. De huidige eigenaar kocht ‘m van een echte perfectionist; elk onderdeeltje werd afzonderlijk nagekeken en zo nodig vervangen! Een klassieker start je op klassieke wijze. Choke aan, handgas omhoog en als je dan de sleutel omdraait verkrijg je dat typische Alfa Romeo geluid. Je krijgt spontaan een ‘eargasm’ door de diepe ronk die zich rond de 2500 toeren het beste laat horen. Tijdens het warmrijden van de GT begint onze voet al te jeuken, maar na ongeveer een half uurtje kon het echte testen al beginnen. De 1.3 liter motor levert zo’n 89 pk, die naar ons gevoel de grootste acceleratie geeft tussen de 3000 à 4000 toeren. Het gebrek aan power wordt gecompenseerd door z’n lichte gewicht, wat ook zorgt voor de nodige vinnigheid. De koppeling pakt meteen en als je ‘m hoog in de toeren houdt gaat hij echt wel vooruit! Van 0 naar 100 km/u gaat hij in 12,6 seconden en de sportievere bochten laten hem volledig tot leven komen. Let wel op, als je sportief rijdt verbruikt hij al rap 12 liter/100 km, wat je maar een kleine 400 kilometer bereik geeft met de kleine tank. Het tanken zelf duurt ook al rap 20 minuten doordat het kopstuk van de tank te klein is en de druk niet aan kan. Dit is toch wel een minpunt, dat gelukkig maar om de 400 km terugkomt!
Het dashboard is redelijk laag gepositioneerd en zorgt voor een beperkt snelheidsgevoel. Hierdoor lijkt de GT niet zo enorm snel te gaan, maar vergis u niet, hij is het wel degelijk. Het sterkste punt aan deze reeks is eigenlijk de zeer goede wegligging! De wagen plakt aan de baan in de snellere bochten en wanneer hij uitbreekt, blijft hij steeds beheersbaar. Rijden is opnieuw echt rijden; zonder stuurbekrachtiging of ABS is het werken achter het stuur. Bij lage snelheid is het stuur loodzwaar, maar eens je wat vaart maakt, doet de Junior exact wat je wil. Voor het eerst werden ook ATE remschijven gebruikt door Alfa, wat direct merkbaar is. Het remvermogen is fenomenaal.Velen maken ook de vergelijking met een kart, wat we na deze testrit wel kunnen bevestigen! Het leukste aan deze wagen is dat rijden opnieuw rijden wordt. Het is werken aan het stuur en je voelt dat deze Alfa een ziel heeft. Spijtig van de kleinere motor. Bij de zwaardere 1600, 1750 of 2000 versies heb je toch aanzienlijk meer power. Maar over het algemeen biedt de Junior een enorm aangename rijervaring die ons doet terugdenken aan de tijd waarin auto’s nog pure mechaniek waren, de tijd waarin de overheid geen geluids- of uitstootnormen oplegde en de tijd waarin autorijden nog werken was.
Kort
+ uniek & sportief
+ het “ronkske”
+ rijden is eindelijk terug echt rijden
– klein voor huidige normen
– relatief weinig power
– het verbruik
Tekst & Foto’s: Arthur Vanderplaetsen
Vergeet de gloednieuwe
De compacte Alfa Romeo crossover zal als Milano (en dus niet Brennero) door het leven gaan, desgewenst voorzien van een zuiver elektrische aandrijflijn!
Met de toevoeging van de