Nissan’s eerste elektische wagen is een feit! En de Nissan Leaf lijkt direct een schot in de roos.
Op één of andere manier moeten elektrische wagens er altijd anders uitzien dan een conventionele wagen. Zo ook de Nissan Leaf. Zijn voorkant is al bij al relatief normaal vormgegeven, al vinden we de lichtunits er toch futuristisch uitzien. Aan de zijkant ziet de Leaf er dan weer behoorlijk doorsnee uit, maar aan de achterkant oogt hij dan weer supermodern. De lichten zijn in de lengte geplaatst en omvatten ongeveer de hele achterkant. Langs achter ziet de Leaf er dan ook gigantisch uit. Vooraan vinden we een klep terug onder het Nissan-logo. De klep openen leidt naar 2 stekkers, één voor normaal laden in een gebruikelijk stopcontact en de andere voor een snellader. Steek je de wagen in het stopcontact, dan kan je aan de hand van 3 blauwe lampen in het dashboard afleiden in welke mate de batterijen opgeladen zijn. De kofferruimte van 330 liter valt al bij al mee, al is de laaddrempel van de Leaf redelijk hoog. Bovendien moet je er rekening mee houden dat er altijd een kabel in de koffer ligt om de Leaf op te laden.
Binnenin ziet de Leaf er extreem futuristisch uit. Alle kleuren zijn licht gehouden, zodat er zo weinig mogelijk absorptie van het licht is, waardoor de airco, die toch zo’n 15 km autonomie vreet, minder aan moet. Alles om batterij te sparen, er is duidelijk nagedacht over de Nissan Leaf! Dat bewijst ook het zonnepaneel op de achterspoiler dat de 12V-batterij oplaadt. Het instrumentenpaneel is zeer modern vormgegeven en ongeveer alles is digitaal. Enkel als er licht onder een verkeerde hoek invalt, is het paneel moeilijk af te lezen. Maar je wordt steeds voorzien van de informatie die je wil, zoals de autonomie van de Leaf, het verbruik, de temperatuur van de wagen en nog veel meer. Boven het instrumentenpaneel is er nog een tweede scherm dat hoger gepositioneerd staat. Daar toont de Leaf zijn snelheid en kan je zien hoe milieuvriendelijk je aan het rijden bent aan de hand van een boom die aan het groeien is. De versnellingsbak is zeer klein, maar is vlot te bedienen en ziet er uiterst esthetisch uit. De middenconsole is goed afgewerkt, maar oogt minder futuristisch dan de rest van het interieur, waardoor ze een beetje uit de toon valt. Op de achterbank is meer dan voldoende plaats voor 3 personen en de stoelen zitten uiterst zacht. Verder vinden we alle luxe die we ons maar kunnen indenken, gaande van zetelverwarming tot een GPS met locaties van laadpalen en stuurverwarming.
De elektromotor van de Nissan Leaf levert ongeveer 110 pk, maar de Leaf beweegt zich vooral voort op zijn koppel van 280 Nm. Omwille van het feit dat het koppel bij een elektromotor al zeer vroeg beschikbaar is, voelt de Leaf zeer vlot aan. Hij rijdt volgens fabrieksopgave in 11,9 seconden naar 100 km/u, in de realiteit konden wij die sprint echter sneller voltooien, in 10,5 seconden om precies te zijn. De topsnelheid van 145 km/u kan effectief bereikt worden, maar dan gaat de batterij wel sneller leeg dan verwacht. Dankzij een batterijpack van 48 Li-ion batterijen met 4 cellen, kan de Leaf 175 km afleggen in theorie. En in de realiteit bleek dat effectief ook waar te zijn. Wanneer je de wagen opstart, staat er op de autonomiemeter dat de Leaf zo’n 160 km kan afleggen, maar als je de wagen dan in zijn ECO-stand zet, dan kan je wel 175 km afleggen. De ECO-stand vertraagt de respons van het gaspedaal, waardoor je verder kan rijden. De batterijen opladen kan in theorie in 8 uur, in de praktijk duurde het laden weliswaar iets langer, zo’n 10 uur. Voor zo’n lange laattijden bestaat er een oplossing in de vorm van snelladers. Jammer genoeg vind je dergelijke snelladers ongeveer nergens terug, maar mocht je er toch één vinden, dan kan je de wagen in een half uur tot op ongeveer 80% van zijn capaciteit opladen. Elektrisch rijden kost je volgens Nissan ongeveer anderhalve euro per 100 km.
De Nissan Leaf voelt tijdens het rijden zeer normaal en vooral comfortabel aan. De ophanging is vooral op comfort afgesteld en past goed bij het lichte stuurgevoel. Ideaal voor in de stad dus. Bij het betere bochtenwerk durft de koets van de Leaf lichtjes over te hangen en reageert het stuur niet echt precies. Maar de Leaf hoort thuis in de stad en daar is het lichte stuur meer dan welkom. Dankzij het lage zwaartepunt door de lage plaatsing van de batterijen voelt de Leaf weliswaar altijd stabiel aan. Tijdens het accelereren voelt de Leaf zeer levendig aan. Wanneer je plankgas geeft, schiet de Leaf als een pijl uit een boog. Ook hernemingen voelen uiterst vlot aan. Deze elektrische wagen beschikt niet over versnellingen, wat de Leaf er alleen maar comfortabeler op maakt. Bovendien maken elektromotoren op een best wel aangenaam gezoem amper geluid, waardoor je geen last hebt van motorgeluiden en het interieur in stilte baadt. Soms hoor je rolgeluiden van de banden, maar die worden alles behalve storend. Op de autosnelweg kan je perfect 120 km/u rijden, maar dan zie je de autonomie van de Leaf relatief snel slinken. Gelukkig is er een cruise contol die ervoor zorgt dat je zo zuinig mogelijk kan rijden. Om de autonomie te sparen, rijd je best tegen 110 km/u op de autosnelweg. Per 3 km die er op de autonomieteller staat, kan je er dan effectief 2 rijden.
De prijs van elektrisch rijden is nog steeds aan de hoge kant. Een Nissan Leaf kost je €36.990, maar dankzij de overheid en haar premies die ze voor elektrisch rijden uittrekt, komt de aanschafprijs van de Leaf neer op €27.800. Nog steeds veel geld, maar in ruil krijg je een wagen die niet veel kost om mee te rijden en relatief rijkelijk uitgerust is. Keyless go, airco, automatische koplampen, een regensensor, inklapbare zijspiegels, navigatie en een achteruitrijcamera zijn bijvoorbeeld standaard. Enkel het Comfort Pack (verwarmbare zetels…) en een zonnepaneel op het dak zijn opties bij de Leaf. Dankzij het feit dat de Leaf goed uitgerust is, goedkoper is om te rijden dan verbrandingsmotoren en de overheid tussenkomst, moet je de Leaf dus alleszins niet links laten liggen voor zijn kostprijs.
Conclusie
Jammer genoeg zijn er andere redenen om de Leaf links te laten liggen. Ook al zijn er studies die bewijzen dat de meerderheid van de mensen dagelijks minder dan 60 km aflegt, toch gebeurt het vaak dat er ritjes gemaakt worden die buiten het bereik van de Leaf liggen. Mocht er in België voldoende infrastructuur zijn om onderweg op te laden, zou dit geen groot probleem zijn, jammer genoeg ontbreekt het ons aan infrastructuur. De Leaf lijkt ons dus eerder een tweede auto dan een eerste auto. Een tweede auto die zich heerlijk laat sturen, vlot accelereert en comfortabel aanvoelt.
Overzicht
+ Afwerking en binnenruimte
+ Comfort
+ Tussenacceleraties
+ Goedkoop rijden…
– … maar duur in aanschaf
– lange laadtijd
Tekst: Jeroen Maes
Foto’s: Pieter-Jan Scheir & Jeroen Maes
De derde generatie Nissan Qashqai ondergaat na drie jaar een deugddoende facelift met meer technologie én een opvallende grille!
De begin 2021 gelanceerde 
Na klassieke verbrandingsmotoren, plug-in hybride en een zuiver elektrische variant is de nieuwe Opel Astra nu ook te verkrijgen als Astra Hybrid met 48V mild hybride technologie.
De 
Terwijl de Tourneo Courier een zuiver elektrische variant krijgt doet de Ford Tourneo Connect het met een zuinige Plug-In Hybrid aandrijflijn.
Zo’n MPV (of ludospace) mag dan nog niet het meest sexy vervoersmiddel zijn, het is wel veelzijdig, praktisch en bijzonder functioneel. Na de 
