Een Europees debuut voor een Amerikaans vrijheidssymbool: de nieuwe Ford Mustang is een brullend brok heimwee.
Soms heb ik het gevoel op het verkeerde moment te zijn geboren. Crisis, belastingen, vluchtelingen, verzadigde wegen, overbevolking, uitstootnormen, global warming en nog eens belastingen. Onlangs vond men zelfs het concept van autodelen uit. Waar is de tijd dat jongeren hun centen bijeen spaarden voor de vierwieler van hun dromen? Geef mij maar de Swinging Sixties, Super Seventies of Big Eighties. Met een Mustang Convertible op weg naar de horizon, vergezeld door het brullend geluid van een machtige V8. Nu 50 jaar later staat autorijden allesbehalve synoniem voor vrijheid, maar dé Ponycar probeert daar met zijn officiële introductie op het Europese land toch naar terug te grijpen. Aangepast aan de noden van vandaag en zelfs deels op het oude continent ontwikkeld, maar overduidelijk nog steeds met dezelfde Amerikaanse ziel.
Does it blend in? Natuurlijk niet. Of het nu op de parking van de Colruyt is naast de monovolumes van papa’s en mama’s, op de snelweg tussen alle leasemobielen of in het midden van de stad tussen Cambio-Polo’s en elektrisch geshizzle: de Ford Mustang is een vreemde eend in de bijt. In lengte moet hij niet veel onderdoen voor een Isuzu D-Max en zelfs vanachter het stuurwiel heb je een verrekijker nodig om het einde van de motorkap te zien. De Mustang blijft een Mustang: een enorme grille met iconisch paard, laag en breed profiel met driedimensionale tri-bar achterlichten. Praktisch is hij allerminst, maar oh jeetje we zien er toch graag een passeren. En nog leuker om er zelf mee te flaneren. De Mustang is ook geliefd bij voorbijgangers, want bij jong en oud kon er een glimlach of zelfs een duimpje vanaf. De geitenwollensokken keken daarentegen maar zuurtjes…
Langs buiten zou je het niet meteen zeggen, maar binnenin begrijp je al snel waarom de Ford Mustang een spotgoedkope sportwagen is. Op het nieuwste infotainment scherm uit de groep na – mét SYNC vanzelfsprekend – ziet en voelt alles nogal crappy aan. Het grijze plastic van het dashboard doet zelfs pijn aan de ogen. Dat je de interieur- en tellerverlichting naar wens kan inkleuren door eigen RGB waarden in te geven of dat je de brandstof/lucht-verhouding op een teller kunt weergeven achter het stuur verandert aan dat gevoel maar weinig. De voorste zetels zitten wel prinsheerlijk als de fauteuil van een Amerikaan voor zijn geliefde beeldbuis, de switches voor onder andere stuurbekrachtiging en rijmodus geven een leuk cockpitgevoel en de “since 1964” badge rechts doet dromen. Over de isolatie van het inklapbare dak ook geen enkel slecht woord, want zelfs in de winter en op de autosnelweg profiteer je van een uitstekende isolatie. De ruimte op de achterbank is eerder krap, maar in de koffer kan je -zeker naar cabrio-normen- aardig wat kwijt.
Tot nu toe kwamen we maar weinig hedendaagse trekjes tegen, maar onder de motorkap ontdek je de eerste tekenen van Europese wetgeving. Er mag dan nog wel een goeie ouwe brandstofverslindende 5.0-liter V8 beschikbaar zijn, de eerste (succesvolle) verkoopcijfers tonen aan dat 75% van de Europeanen kiezen voor de helft van de cilinders. Ook wij troffen de 309 pk sterke 2.3-liter EcoBoost aan, in principe dezelfde krachtcentrale uit de nieuwe Focus RS. Het blok moet een Mustang-vermogen leveren aan een verdedigbaar verbruik. Bovendien krijg je er een comfortabel koppel van 407 Nm bovenop. De realiteit is echter ietwat teleurstellend, al kan dat ook aan de dromerige verwachtingen liggen. In normale modus is de gasrespons nogal sloom, in de Sport-modus krijg je iets meer reactie terug. De korte versnellingspook ligt goed in de hand, maar het probleem ligt eerder bij de combinatie van de lange versnellingen en het feit dat het échte vermogen pas heel hoog in toeren lijkt vrij te komen. Dagdagelijks heb je dus nooit het gevoel dat je die 309 pk echt kan benutten. We verwachtten een veel hardere schop in de rug wanneer we het gaspedaal vloerden en de chronometer in ons hoofd liep iets langer door dan de 5,8 seconden die hij voor de 0-100 sprint nodig heeft.
Is hij dan zuiniger? Jazeker, ondanks de lage brandstofprijs een tijdelijk fenomeen is, zal je nooit hetzelfde fortuin verliezen als bij de 5.0. Natuurlijk doet hij ook geen 60 miles-to-the-gallon, maar met een tiental liter per honderd kilometer zou je het toch wel moeten redden. De Mustang klinkt ook verrassend goed, ondanks de viercilinder! En naast het aangename gebrul zorgt de modus zonder tractiecontrole voor meer dan voldoening. Er is wel werk aan de stuurinrichting, want in geen enkele bekrachtigingsmodus krijg je het comfort of de connectie die je nodig hebt om dit beest de baas te kunnen. Het chassis van de Mustang voelt opmerkelijk stijf aan en duikt uitstekend de bocht in, alleen lijk je de beleving meer te ondergaan dan ze zelf te dirigeren. De ‘Stang is eerder een comfortabele GT dan een scheurijzer.
Conclusie
We willen deze rijtest met een mooie noot eindigen, want de Ford Mustang blijft dé muscle car bij uitstek en is nu al een vereeuwigd icoon. Hij mag dan nog niet 100% zijn wat we ervan verwachtten, ermee rijden is een nostalgische trip Back To The Future Past. De Mustang is zijn goede oude zelf gebleven, op het efficiëntere motorblok en een strakker chassis na. Oneindig veel respect! Hij is ook belachelijk goedkoop: vanaf 37.000 euro voor de EcoBoost, amper 5.000 euro meer voor de V8. Freedom to the people!
Overzicht
+ Stoere looks
+ Uitstekende zetels
+ Straffe soundtrack
+ Scherpe prijs
+/- Het hart wil de V8, het hoofd de viercilinder
– Vaag stuurgevoel
– Afwerking interieur
Tekst & Foto’s: Tim De Baets
Ook met slechts 286 pk voldoet de knappe BMW i4 eDrive35 ruimschoots aan de verwachtingen … maar hoe zit het met het rijbereik en laadprestaties?
Na een soortgelijke Fiesta ST Edition uitvoering nemen we met de aangescherpte Ford Focus ST Edition stilaan afscheid van deze begeerlijke hot hatch…
Omdat den Europeaan voornamelijk SUV’s wil en/of EV’s moet kopen investeren autoconstructeurs steeds minder in compacte speelvogels. Zo namen we eerder af noodgedwongen afscheid van de steevast bejubelde 
Bij deze kennen we de prijs van de zuiver elektrische Ford Explorer Electric SUV met maximaal 602 km rijbereik.
Eerder was er reeds een (zéér imposante) 
