Hyundai i10 Rijtest - Header
De kleine Hyundai legt nieuwe standaarden op voor het A-segment.

Eind vorig jaar mochten we in het zuiderse Sardinië voor het eerst kennis maken met de nieuwe Hyundai i10. Een half jaar later is het tijd voor een uitgebreide rijtest van de A-segmenter. We kregen een knalwit exemplaar met zwarte accenten en striping mee. Niet enkel de velgen, maar ook het dak en spiegelkappen steken in een zwart jasje, net als de stickers. Of we met een minder exotisch parcours tot eenzelfde conclusie komen leest u hieronder.

Hyundai i10 - Rijtest 10

De geschiedenis van de A-segmenter is niet zo boeiend. Laten we eerlijk zijn, de vorige generatie was niet moeders mooiste. De wagen was wel praktisch, maar tegenwoordig wil het oog ook wel wat. Bovendien kwam er ondertussen concurrentie van binnenshuis opzetten. De Kia Picanto ging met veel klanten lopen dankzij z’n neutraler voorkomen. Nu lijkt de nieuwste i10 dat tijdperk volledig af te sluiten. De i10 ziet er zeer goed uit en bovenal past hij perfect in het Europese wagenpark. Daarbij plaatst de opvallende kleurcombinatie de frisse Fluidic Sculpture designfilosofie extra in de spots.

Hyundai i10 - Rijtest 07

Vooraan herkennen we meteen de nieuwe huisstijl aan de hexagonale grille. Deze wordt geflankeerd door een optionele combinatie van mistlampen en LED dagrijlichten. Met de koplampen erbij oogt het kleintje best stoer. Zijdelings geven de origineel gevormde bumpers een leuke toets terwijl er links en rechts daarvan velgen van 13 tot 15 inch de wielkasten vullen. De kleinste maat is echter voorbehouden voor de Blue Drive versie. Achteraan duiken we meteen de koffer in. Het volume daarvan is de grootste in zijn klasse. Een hoge laaddrempel moet je er wel bijnemen. Verder past er in elk van de deuren een grote fles water, wat niet alledaags is in dit segment.

Hyundai i10 - Rijtest 01

Achterin is er opvallend veel plaats voor passagiers, zowel aan hoofd- als beenruimte heeft de i10 voldoende. De wagen is dan ook met 8 cm gegroeid in de lengte en met 6,5 cm in de breedte. Dat de wagen ook 5,5 cm lager is dan zijn voorganger merk je binnenin niet. Op de achterbank, die zich overigens in twee delen laat neerklappen, is er plaats voor drie. Behalve in de Blue Drive, daarin zijn er slechts 2 gordels voorzien. Vooraan nemen de bestuurder en zijn bijrijder plaats in comfortabele zetels die overigens in twee kleuren zijn bekleed. In de goedkoopste versies is dat zwart/beige maar vanaf de Pop is er de keuze tussen zwart/blauw en zwart/oranje. Bovendien komt deze kleurencombinatie terug op het dashboard, de middenconsole en deuren. De gebruikte materialen zijn typisch voor het segment, maar in de i10 zit alles toch goed vast en voelt alles solide aan.

Hyundai i10 - Rijtest 04

Hyundai i10 - Rijtest 02Hyundai i10 - Rijtest 03

Een groot motorenaanbod is er niet. Dieselen in dit lichtgewicht is niet noodzakelijk om een laag verbruik op te tekenen. Vandaar de keuze tussen twee benzinemotoren, een 1.0-liter met 66 pk en 95 Nm koppel en een 1.2-liter die 87 pk levert en over 120 Nm koppel beschikt. De laatste motor is steeds gekoppeld aan een manuele vijfbak, terwijl de eerste in Pop versie ook gekoppeld kan worden aan een viertraps automaat. Wij reden met de kleinste van de twee gekoppeld aan een manuele vijfversnellingsbak en waren aangenaam verrast.

Hyundai i10 - Rijtest 05

Schakelen gaat vlotter dan snijden met een mes door gesmolten boter. Dat is maar best ook aangezien er met zo’n klein motortje geschakeld kan worden gelijk met de tientallen op de snelheidsmeter. Dat betekent ook dat de toerenteller op de autostrade snel de hoogte ingaat. Daarbij valt ook op dat de A-segmenter opvallend goed geïsoleerd is, maar ook dat hij zeer comfortabel is. Ons gemiddeld verbruik van 5,5 l/100 km valt binnen de opgegeven grenswaarden van 4 liter buiten de bebouwde kom en 6 liter binnen de bebouwde kom. Verder reageert de i10 zeer volwassen op ons Vlaams wegdek. Het stuurgevoel daarentegen is wat zoek op de snelweg, maar daarnaast is het wel comfortabel licht.

Hyundai i10 - Rijtest 09

Qua uitrustingsniveaus telt de i10 er vier: Fun (€9.999), Cool (€11.199), Pop (manueel: €11.999, automaat: €12.849), Blue Drive (€12.399) en Joy (€13.899). De vanafprijs ligt dus hoger dan voorheen, maar dat is omdat de standaarduitrusting ook een pak beter is. Zo is de veiligheidsuitrusting aanzienlijk uitgebreid en heeft de i10 bijvoorbeeld standaard een boordcomputer, bandendrukcontrolesysteem en een tweedelige neerklapbare achterbank. Wij rijden met de Pop die net zoals de Cool uitgerust is met een radio en AUX- en USB-aansluiting maar daarenboven ook wordt gekenmerkt door een manuele airco, buitenspiegels en handrepen in koetswerkkleur, mistlichten en LED dagrijverlichting, centrale deurvergrendeling en elektrisch bediende ramen. Verder is onze wagen uitgerust met het aan te raden optiepakket Pop Pack. De belangrijkste opties daarin zijn: parkeersensoren achteraan, Hill Start Assist, 14″ alu velgen, lederen multifunctioneel stuurwiel en pook en buitenspiegels met geïntegreerde pinkers. Dat alles voor slechts €600.

Conclusie:
Hyundai claimt dat de i10 zich in een hoger segment begeeft en dat kunnen wij eigenlijk bevestigen. Hij is niet enkel ruim binnenin maar ook kwalitatief en mooi afgewerkt. Zo geeft het two-tone interieur een frisse look en is het motorgeluid amper hoorbaar in de cabine. Het onderstel reageert volwassen op oneffenheden en de wagen ligt goed in de bochten. Daarbij is het stuurgevoel voorspelbaar, enkel op een recht stuk is het nogal vaag. Van de kleine motor moeten we uiteraard geen topprestaties verwachten, maar zelfs op de autostrade staat hij zijn mannetje. Bovendien schakelt de manuele vijfbak boterzacht. Tenslotte is het kleintje ook een aangename verschijning, hij heeft dus alles in huis om vlot over de toonbank te gaan.

Hyundai i10 - Rijtest 06

Overzicht

+ Ruim
+ Kwalitatieve afwerking
+ Rijdt zeer vlot

– Traag optrekken

Tekst & Foto’s: Wim Van Cuyck