Volgens Ford is hun vernieuwde Kuga de knapste SUV die ze ooit maakten. Worden onze offroad-dromen realiteit of blijft het eerder bij een SUF?
Wanneer Ford ons uitnodigde om dat aan de lijve te ondervinden aan de hand van een on- en offroad ‘bolletje-pijltje-traject’, was het tijd ‘to feel the difference‘. De route, die ons over alle soorten ondergrond naar Namur moest leiden, kreeg Bertem als startpunt aangewezen en verliep niet zonder enige hinder. Ons gelaat vertrok van gelukzalige glimlach naar vloekende frons en terug. En de Ford Kuga? Die bleef belachelijk betrouwbaar.
Al druipt dat ruige/mannelijke kantje er niet meteen van af. De facelift geeft ons eerder een impressie van comfort en présence en ook binnenin waanden we ons eerder in een monovolume op hoge poten, dan in een volbloed SUV. Technische snufjes, die de koffer openen met een simpele beenzwaai of ons automatisch inparkeren, bewijzen zich uiterst handig in hartje Gent, maar helpen ons niet meteen in het veld. De Kuga blijft ook 100% Ford dankzij een gevoel van degelijkheid bij de materialen en een weinig ergonomische middenconsole. Het moet gezegd zijn dat de zetels als gegoten zitten, er ruimte in overvloed is en al die snufjes stiekem toch wel erg goed van pas komen. De eerste twee uurtjes autostrade vliegen dan ook voorbij in alle comfort, zodat we fit aan onze roadbook beginnen.
Nog geen 10 kilometer zacht asfalt verder kunnen we het onderstel al meteen testen. De met putten bezaaide aardewegels worden afgewisseld met snelheidsdrempels en ook een lichte strook kasseien ontbreekt niet. Mister Kuga toont zich sterk met een eerder Amerikaans en op comfort-afgesteld onderstel, dat zonder enige moeite over oneffenheden zweeft. Sterk werk, al is de sturing hier en daar wat vaag en krijgen we bijzonder weinig feedback over modder of tarmac. Motorisch zit het wel snor dankzij de 2.0-liter dieselmotor, die ons met 163 pk en 340 Nm koppel over eender welk heuveltje trekt. De Powershift-automaat die eraan gekoppeld wordt toont zich bijzonder vlot, zij het iets té enthousiast in terugschakelen, waardoor het laagtoerige koppel soms onbenut blijft.
De 163 paarden komen heel lineair en het is vooral het koppel dat ons dat extra aangename duwtje geeft. Hierbij zou het theoretische verbruik van 6,1 liter tevoorschijn moeten komen, maar in realiteit blijkt zulks onhaalbaar en met geanimeerd rijden toont de display ons al snel achten en negens. Het onvermogen om zelf te schakelen, behalve dan met onhandige knopjes op de pook, doet ons hunkeren naar schakelflippers die hier helaas ontbreken. Beter ga je voor de manuele zesbak, waardoor ook het theoretisch verbruik naar 5,9 liter en CO2-getal naar 157 g/km daalt.
Hoe verder we rijden, des te ruiger het wordt. Putten worden vervangen door modderstroken en sneeuwvlaktes te wijten aan een (on)gelukkige maartse weerprikkel. Zonder winterbanden en gewapend met het Intelligent All-Wheel Drive (AWD) besluiten we er dan toch voor te gaan. Hoe deze stadsmus ons zo doen lachen heeft, weten we nog steeds niet, maar de eerste slipperige kilometers zullen ons nog lang bij blijven. Met het nodige over- en onderstuur en subtiel tegensturen weten we ons al snel een weg te banen door een heerlijk stukje first track. De Kuga blijkt bijzonder weinig grip te hebben bij remacties – bedankt zomerbanden -, maar blijft verrassend responsief tijdens het corrigeren.
Met lichte overmoed knallen we nietsvermoedend verder over de prachtige lonely roads van Pécrot. Juist ja, hoogmoed komt voor de val. Een half dichtgesneeuwd baantje dat op onze route lag besloot daad bij zegswijze te voegen en zette ons mooi vast. Dertig minuten bloothandig sneeuw ruimen te hebben om dan toch maar hulp zoeken en uiteindelijk bevrijd te worden door een roestige Mitsubishi Pajero; stijlvol is anders. Omstandigheden als deze zijn enkel weggelegd voor Defenders of G-klasses. Al twijfelen we nog steeds of een Defender met offroad-banden überhaupt wel tot het einde geraakt zou zijn.
Hoe zat dat nu weer met die ezel en die twee stenen? Door een ongelukkig manoeuvre zitten we enkele kilometers verderop alweer zo vast als kan zijn. Een kilometer pure fun die uitkomt op een ingesneeuwde t-splitsing; toch niet opnieuw? Vijftien minuten graven later, besluiten we opnieuw hulp zoeken. De tractor die ons gered heeft konden we spijtig genoeg niet testen, maar zelfs die was niet opgewassen tegen de honderd-centimeter-hoge sneeuwlaag. Eens vrijgemaakt stelden we de navigatie in richting Restaurant, waar we ons verhaal in geuren en kleuren uit de doeken deden. En de Ford? Die stond zonder kleerscheuren te stinken op de parking.
Conclusie
Of deze Kuga de knapste SUV is die Ford ooit gemaakt heeft? Zeker en vast. Of hij jongens als een Defender of G-klasse kan bijbenen? Ongetwijfeld niet. En met rede. Waar voorgaande bolides steken laten vallen, blinkt de Kuga uit op vlak van comfort en ruimte en combineert dit met niet te onderschatten offroad-capaciteiten. Concurrenten als Peugeot 4008, Citroën C4 Aircross of Rav4 passen beter op, want met een beginprijs van €24.950 staat hij zeker niet onderaan de ladder. Moe maar voldaan besloten we met een eerder zoete wijn dat de Ford Kuga ons toch voldoende lang heeft kunnen boeien.
Overzicht
+ 2.0-liter met 163 pk
+ Zetels & algemeen comfort
+ Fun in modder & sneeuw
– Maar niet gemaakt voor zwaar terreinwerk
Hoe we uiteindelijk gered werden? Kijkt u maar!
Tekst & Foto’s: Arthur Vanderplaetsen
Ook met slechts 286 pk voldoet de knappe BMW i4 eDrive35 ruimschoots aan de verwachtingen … maar hoe zit het met het rijbereik en laadprestaties?
Na een soortgelijke Fiesta ST Edition uitvoering nemen we met de aangescherpte Ford Focus ST Edition stilaan afscheid van deze begeerlijke hot hatch…
Omdat den Europeaan voornamelijk SUV’s wil en/of EV’s moet kopen investeren autoconstructeurs steeds minder in compacte speelvogels. Zo namen we eerder af noodgedwongen afscheid van de steevast bejubelde 
Bij deze kennen we de prijs van de zuiver elektrische Ford Explorer Electric SUV met maximaal 602 km rijbereik.
Eerder was er reeds een (zéér imposante) 
