Roadtrip: Nissan GT-R MY 2012

Wat doe je als je de sleutels van de Nissan GT-R 24 uur in handen krijgt? Juist, ja! Zoveel mogelijk rijden…

18:00, Aartselaar: Een fonkelwitte Nissan GT-R Black Edition staat te blinken op de parking van Nissan. We krijgen de sleutels en TDB neemt als eerste het stuur in handen. Veel snelwegverkeer, niet echt spannend. Maar de tussensprints zijn heerlijk. We verbruiken rond de 10 liter per 100 km, onze bagage zit goed weg en er is achteraan voldoende plaats voor twee volwassenen. Het comfort is ver zoek, iets wat we nu nog niet appreciëren, maar later in deze roadtrip ongetwijfeld wel zullen toejuichen. We zijn verbaasd over de ruimte die de GT-R biedt! Al ons foto- en filmmateriaal zit samen met onze beperkte bagage weg. We zitten in lederen zetels met rode accenten. Aangenaam, al vinden we dat het interieur niet echt luxueus aanvoelt. Hoeft ook niet, de wagen dient vooral om te rijden. Alle mogelijke opties die we maar kunnen wensen zijn aanwezig, maar de afwerking en het ontwerp scoren misschien wat minder. Maar wie zich daar vragen bij stelt, stelt de verkeerde vragen. Want bij de GT-R draait alles natuurlijk om zijn rijgedrag!

19:35, Ergens tussen Leuven en Luik: Eerste pauze, eerste chauffeurswissel, veel bekijks. PJS is direct enthousiast over de acceleratie van de GT-R. Waar 550 paarden en 630 Nm allemaal niet goed voor zijn… Nog steeds doen we snelwegkilometers die er snel doorgemaald worden. We spelen wat met de door Polyphony Digital (bekend van de Gran Turismo franchise) ontwikkelde interface van de GT-R. G-krachten, oliedruk, stopwatch… de GT-R heeft alles wat een aspirant racepiloot 2.0 maar kan wensen. De geluidsdemping steekt serieus tegen op het Belgische wegdek. Het hoofd van de passagiers op de achterbank botst vaak tegen het dak. Wat naar achter leunen in de kuipjes achteraan biedt soelaas. PJS neemt zijn eerste bocht en heeft het over een specifieke stuurdimensie. Direct, communicatief en relatief hard. Politie in de achteruitkijkspiegel. Als ze de persoon in de Toyota Auris naast ons laten bellen, zullen ze ons wel niet tegenhouden… PJS merkt op dat de GT-R op slecht wegdek nogal springerig is. Twee handen aan het stuur is de boodschap. De versnellingsbak voelt mechanisch aan en schakelt bliksemsnel terug. De schakelflippers zijn goed bereikbaar. Waar een zestraps automaat met dubbele koppeling allemaal niet goed voor is! Ons vorig testmodel – talk about first world problems – was een Jaguar XKR-S. Nul naar honderd in 4,4 seconden lijkt plotseling traag als je het vergelijkt met de 2,84 tellen die de GT-R voor dezelfde sprint nodig heeft.

20:25, Iets voor Luxemburg: MRM neemt het stuur over. Na enkele snelwegkilometers rijden we Luxemburg binnen langs rustige banen. Rustig, tot wij passeerden natuurlijk. Bij volgas laat Godzilla namelijk een brom weerklinken die mechanisch aandoet. Hier en daar weerklinkt wat turbogefluit tussen de grom van de 3.8 liter grote V6-motor. Dankzij vierwielaandrijving, een uitstekend reagerende zestraps automaat met dubbele koppeling en een perfect stuurgevoel, is het heerlijk om de GT-R door Luxemburg’s finest te dirigeren. Een vos probeert over te steken, we moeten de remmen van de GT-R tot het uiterste drijven. Geen probleem, we staan enkele meters voor de oversteekplaats van het blijkbaar niet zo intelligente dier stil. Het onderstel is beenhard, wat door de achterbank minder geappreciëerd wordt dan door ondergetekende. Ons sportief rijgedrag doet het verbruik wat stijgen. Daar waar we op de autostrade rond 10 liter per 100 km haalden, tekenen we nu ongeveer het dubbele op. Pleasure has its price…

21:10, Tankstation in Luxemburg: De GT-R heeft 40 liter brandstof binnen geslokt, nu we toch in Luxemburg zijn maken we van de gelegenheid gebruik goedkoop voedsel voor Godzilla te kopen. De GT-R beschikt pas over zijn volle vermogen als je 100 octaan tankt, jammer genoeg niet beschikbaar in het tankstation in kwestie. Eénmaal volgetankt, merken we dat het GPS-systeem zich niet bepaald intuïtief laat bedienen. We rijden langs de E421 naar Audler en vinden tot onze eigen verbazing een uniek stukje glad Belgisch asfalt terug. PJS heeft het naar zijn zin en hoe snel we ook rijden, ook voor de passagiers voelt de GT-R vertrouwelijk aan. Gripverlies treedt amper op en het stuur reageert op de minste input die het krijgt. Het daagt ons meer en meer dat de GT-R een hoogtechnologisch vehikel is. Zelfs wanneer je denkt geen grip te vinden, bijten de met de stikstof gevulde Dunlops zich vast in het asfalt. Voorliggers inhalen gaat moeiteloos… En op diezelfde manier verschijnt er een glimlach op ons gezicht! Een bordje “Bundesrepublik Deutschland” laat ons weten dat het binnenkort gedaan is met snelheidslimieten.

22:00, Prüm, Deutschland: Te donker om van de onverlichte bergpassen in de buurt te kunnen genieten. Let’s call it a day. TDB staat al te popelen om morgen eens wat asfalt af te malen dat niet op een autosnelweg ligt!

22:30, Italiaans Restaurant: Het restaurant van de Jügendherberg lijkt helaas gesloten, maar wij hebben honger. Een vriendelijke Fräulein in de bar heeft medelijden en verwijst ons door naar de lokale Pizzeria. Fast food. Een GT-R en een sterrenrestaurant gaan nu eenmaal niet samen. Gooi er nog een Bitburger bij en wij zijn content. MRM houdt het voor bekeken, maar de rest van het reisgezelschap heeft nog zin in een nachtelijke fotoshoot. TDB, die het als enige toch bij een cola hield, krijgt het geluk achter het stuurwiel te kruipen. Helaas lijkt het ambitieuze plan al snel op niets uit te draaien gezien het gebrek aan artistieke hoogstandjes in Prüm. Een verlaten parking naast een bos vinden we wel, terwijl de everzwijnen en herten gelukkig achterwege blijven. We doen wat arty farty met flitsers en sluitertijden en keren terug naar de slaapstek. TDB verstopt heimelijk de sleutels van de GT-R en verzekert zo zijn startpositie op woensdag.

5:30, Jeugdherberg: TDB heeft last van insomnia, slechts vier uurtjes geslapen. De dromen over kronkelende baantjes in de Eifel, het opspinnen van de turbo en het heerlijke mechanische geluid van de transmissie kunnen niet snel genoeg tot werkelijkheid gebracht worden. Who needs sleep when you’ve got a GT-R?

9:20, Prüm: Einsteigen, es gibt Abfahrt! We vertrekken met Godzilla richting Monschau om van daaruit naar de legendarische Ring te rijden. De Ring zelf doen we omwille van contractuele beperkingen niet, de heerlijke baan ernaar toe wel. Het uitgebreide instrumentarium van de GT-R toont ons dat de olietemperatuur 60° bedraagt. Nog even warmrijden, dus! We kiezen voor zowel versnellingsbak, ophanging en tractiecontrole alvast de ‘R-stand’. Kwestie van klaar te zijn tegen de wagen op temperatuur is. Eénmaal warmgereden haalt de GT-R moeiteloos voorliggers in. De G-krachten in bochten worden zodanig groot dat je hersens in alle richtingen gegooid worden, na een jaar GT-R rijden, ben je ongetwijfeld ongeveer hersendood. Qua snelheidsbeleving is Godzilla grensverleggend. Op banen waar 70 km/u met een normale wagen veel lijkt, krijg je pas datzelfde gevoel bij een GT-R tegen 120 km/u. Bij een kleine tussenstop voor een fotoshoot merken we dat de koffer uitzonderlijk warm is. Niet verbazingwekkend, de afstand tussen koffer en uitlaat is namelijk miniem. De koffer dient onopzettelijk ook als ingebouwde droogkast. De spoiler dient bij stilstand als klein bureau, er past perfect een laptop op. Een echte allrounder die GT-R! Al had Nissan het allicht niet zo bedoeld…

10:30, Tussen Prüm en Monschau: Wegenwerken doen ons een kleine omweg maken rond onze geplande route. Geen probleem, omrijden in de GT-R is eerder een deugd dan een last. MRM gaat aan het stuurwiel zitten op het moment dat de eerste druppels uit de lucht vallen. Gelukkig valt er niet veel neerslag, we merken amper gripverlies op. Godzilla’s vierwielaandrijving werkt perfect! In automatische stand reageert de versnellingsbak nog steeds accuraat, maar het valt op dat zelf schakelen nog steeds leuker is. Shift pedals for the win!

11:35, Monschau: Een pittoresk stadje, jammer genoeg ook ontdekt door de organisatoren van bejaardenreizen. De GT-R hoort alleszins niet thuis tussen alle toeristenbussen en lokt dus veel bekijks uit. Heerlijk! Het bekijks dan. Voor al het overige willen we zo snel mogelijk Monschau verlaten, de GT-R is the right man for the job. PJS neemt plaats in de cockpit, klaar voor een rit richting Nordschleife. Terwijl we door het bergachtig landschap met gladgestreken wegdek rijden, is onze tank nog halfvol. Benieuwd hoelang dat nog zal duren… Voor het eerst merken we wat onderstuur op tijdens U-bochten die elkaar snel opvolgen. Geen nood, even van het gas en alles komt in orde. De GT-R blijft presteren, al hadden we het onderstuur niet zo snel verwacht.

13:10, Tussen Monschau en de Ring: TDB kruipt in de kuipzetels en stuurt ons langs bochtige wegen. Nog een goede 60 km rijden en we komen bij de legendarische Ring. We tanken nog even benzine met octaangetal 102. Kwestie van al het vermogen van de GT-R tot uiting te laten komen. Er rest ons nog een kleine 5 uur met de GT-R, we proberen nog zoveel mogelijk te genieten! We twijfelen of we wel nog iets willen eten. Eten kunnen we nog genoeg in ons leven, met een GT-R rijden niet. We hebben er direct al spijt van dat we geslapen hebben vannacht.

14:20, Nürburgring: De door financiële problemen geplaagde Nürburgring ligt er rustig bij wanneer we halt houden voor de nieuwste complexen. De Touristenfahrten starten vandaag namelijk pas om 17.30, waardoor er ook op de toevalswegen naar de Grüne Hölle weinig te spotten valt. Nu en dan horen we wel een licht gegrom, hoogstwaarschijnlijk van constructeurs die volop hun nieuwste creaties beproeven. Zolang er geen sneeuw ligt elke dag actie op de Ring. Dit zou een goudmijn moeten zijn. We gunnen Brünchen een kleine blik, maar moeten snel terug vertrekken. We beelden ons de geur van barbeques en Bratwurst in en sluiten een deal: hier komen we volgend jaar de 24-uren bekijken.

14:55 Kesselin: Verkeerswerken in Kesselin stoppen de GT-R niet, het rustieke dorp schrikt op door onze passage, de monsterlijke verschijning die de GT-R toch wel is maakt indruk op elke inwoner. Het enige waaraan je je in een GT-R kan ergeren zijn trage voorliggers op de baan. Zeker als ze aan bendevorming doen is het onmogelijk om ze in te halen. Gelukkig is de legendarische Autobahn dichtbij, we nemen de oprit in de voor de GT-R gekende stijl, de G-krachten helpen daarbij je hersenpan in onaangename posities. Als mens ben je een ordinaire onderdaan voor de GT-R, ons gestel zal sowieso sneller breken dan de mechaniek die achter dit monster schuilt. We krijgen direct een voorproefje van de wereldbekende freier Fahrt, we planken de GT-R en worden daarbij in onze stoelen gedrukt, de Geschwindigkeit vliegt na enkele keren knipperen richting 200 km/u, jammer dat we niet veel later het dynamisch bord op 130 km/u zien staan. De bijtgrage remmen helpen ons moeiteloos terug naar legale snelheden en we schieten tegen onze gordels die eerder als harnas dienen aan. De GT-R snakt naar meer…

16:37, McDonalds in Nederland: Marginalen met een trainingsbroek worden helemaal wild van de GT-R. We revven even, gewoon omdat het kan. Terug naar Aartselaar, het afscheid met de GT-R nadert jammer genoeg. En er resten ons enkel nog wat snelwegkilometers. Jammer…

18:00, Aartselaar: Terug waar we vertrokken zijn. We komen tot de conclusie dat de GT-R de ideale reisgenoot is voor korte roadtrips met vier personen. Aanvaardbaar op de autosnelweg, overheerlijk op kleine baantjes en voldoende ruim om 24 uur te kunnen overleven. De manier waarop de GT-R zich op de weg gedraagt is allerminst indrukwekkend. We zijn het allemaal roerend eens als er gesteld wordt dat Godzilla het meest indrukwekkende is waar we ooit mee gereden hebben. En dat allemaal in de wetenschap dat Nissan deze supercar voor amper €91.400 op de markt gooit. Als iets te mooi klinkt om waar te zijn, is het meestal ook niet waar. Maar met de Nissan GT-R hebben we de uitzondering gevonden die de regel bevestigt…