Test Hyundai Veloster
Hyundai saai en voorspelbaar? Met de Veloster bewijzen de Koreanen het tegendeel.

Een Hyundai hoeft niet altijd saai te zijn, dat bewijst de Genesis Coupé. Een Hyundai voelt ook steeds minder goedkoop aan, dat bewijst de i40. Maar een sportieve coupé bouwde Hyundai al voor de Genesis en ook de i40 was een voorspelbare en meer dan logische stap naar succes. Een alsmaar groeiend succes gaat meestal gepaard met een toenemende zelfzekerheid en dat zette Hyundai aan om eens buiten de lijntjes te kleuren met de Veloster. De compacte coupé is immers allesbehalve alledaags, met om te beginnen twee deuren rechts en slechts een portier links, een asymmetrie die nuchtere Duitsers in de ogen steekt. De Volkswagen Scirocco mag op zijn hoede zijn, want op zijn segment heeft de Veloster het gemunt. De deuken in de kofferklep lijken waanzinnig en ook de tweedelige achterruit duwt de originaliteit de hoogte in. Tot slot zien we een lage coupélijn, een scherpe snuit met luchtsleuven in de motorkap en een dubbele centrale uitlaat achteraan. Het design van de Veloster ademt sportiviteit uit, zoveel is duidelijk.

Test Hyundai Veloster

We moeten jullie echter teleurstellen. De Veloster is geen sportcoupé zoals de Genesis. Een atmosferisch blok klinkt op het eerste zicht nochtans als muziek in de oren en op papier levert de 1.6-liter 140 paarden. Maar in realiteit blijken dat eerder pony’s te zijn, want hoe hoog je ook in toeren gaat, zeer snel voelt de Veloster nooit aan. Een sprint van 0-100 km/u lukt in net geen 10 seconden, de topsnelheid bedraagt (voor geduldige mensen althans) 201 km/u. Ook de hernemingen zijn met een gebrekkige 167 Nm niet van de vlotste. Het maximale koppel is immers pas beschikbaar vanaf 4.850 toeren. De Veloster moet het dus niet hebben van zijn prestaties, het uiterlijk deed een hoop meer verwachten. Misschien bekijken we de Veloster dan maar beter zoals Hyundai de wagen positioneert: als ‘lifestylevoertuig’.

Test Hyundai Veloster

De precieze definitie daarvan laten we liever over aan Hyundai, maar het design zal zonder twijfel een belangrijke factor zijn. Zoals we al zeiden in de inleiding zit het daarmee wel snor, de Veloster oogt immers zeer origineel. Bekeken word je als gevolg sowieso, met of zonder hip exterieurkleur. Onze testwagen kreeg dan wel het bescheiden Sonic Silver, je kan de wagen ook krijgen in het Sunflower geel, Vitamin C oranje of zelfs in het appel-groen. De Veloster draagt verder ook mooie schoenen: 17-duims aluminium velgen zijn standaard, ons testmodel beschikt over een maatje groter. Maar het meest opvallend blijft natuurlijk het asymmetrische deurenconcept: één portier aan bestuurderszijde, twee deuren aan de andere kant. Naast het esthetisch element ook een tegemoetkoming aan de veiligheid, je wordt immers verplicht in te stappen aan de stoepkant…tenzij je natuurlijk parkeert langs de verkeerde kant van de straat.

Test Hyundai Veloster

De extra deur, die we eigenlijk reeds eerder zagen bij een Mini Clubman, lijkt op het eerste zicht misschien handig, maar de instap is minder ergonomisch en vergt enige souplesse. Voor de jongsten onder ons vormt dat echter geen enkel probleem en meer dan kinderen zal je achteraan de Veloster ook niet kwijtraken. Een korte rit lukt nog wel met twee volwassenen op de achterbank, langere ritten lijken ons oncomfortabel. Bovendien eist de lage coupé-lijn haar offers qua hoofdruimte. Vooraan daarentegen heb je alle ruimte en comfort die je maar wenst. Het interieur is bovendien zeer degelijk afgewerkt, de visualisaties van het touch-screen zijn dik in orde en de start/stop knop is handig in het midden geplaatst. Verder heb je ook nog de originele deurgrepen binnenin en de tweedelige achterruit. Samen met het panoramische dak krijg je zo een oase van licht, die het ruimtegevoel aanzienlijk vergroot. Gezien het design en de compacte afmetingen verwacht je tot slot geen grote koffer, maar met een volume van 350 liter blijft deze zeer respectabel. En ook over de zetels hebben we niet te klagen. De Veloster-zetels zitten als gegoten en ook bij iets gewaagdere bochtencombinaties geven ze een uitstekende zijdelingse steun.

Test Hyundai Veloster

Die steun kan je bij het bochtenwerk best wel gebruiken. De Veloster heeft namelijk een laag zwaartepunt en zet slechts 1.255 kg op de weegschaal, een uitstekende combinatie eens de weg begint te slingeren. De Veloster lust dus wel wat bochtjes en stuurt elk exemplaar zeer scherp in zonder het geringste overhellen, wat ons duidelijk vrolijk stemde. Toch zouden we nog meer plezier beleven met een directer bekrachtigd stuur. Bij hogere snelheden wordt de communicatie met de voorwielen weliswaar beter, maar bij snelheden onder de 70 km/u blijft ze iets te afstandelijk. De ophanging zelf is verder niet beenhard, zodat een zeker comfort gewaarborgd blijft. Ideaal voor een lifestylevoertuig, maar moest er zoals de geruchten voorspellen een Veloster komen met iets meer pit onder de motorkap, dan zouden we ook de veerpoten en demping wat afstellen op die sportiviteit.

Test Hyundai Veloster

Wat we bijna vergeten te vermelden is dat er bij de Veloster ook nog een BlueDrive badge op de achterklep kleeft. Een start/stop-systeem is standaard en ook de overbrengingsverhoudingen van de versnellingsbak lijken op het ecologisch rijden afgesteld. Het schakelen met de manuele zesbak verloopt zeer soepel, maar zoals we al zeiden word je bij het accelereren nooit echt in de zetel geduwd. Bij een relatief rustige rijstijl tekenden wij een gemiddeld verbruik op van 7,3 liter per 100 km, zeker niet slecht maar toch meer dan de ambitieuze 5,6 liter die Hyundai belooft. Misschien dan iets zuiniger rijden met een dieselmotor of iets sneller sprinten met een krachtigere benzinemotor? Helaas is dat momenteel niet mogelijk. De Veloster wordt enkel aangeboden met de 1.6-liter benzinemotor, wel in twee uitrustingsniveaus. Vanaf 21.499 euro is de originele vierzits coupé de jouwe. Daarvoor krijg je de Lounge. Wil je iets meer luxe onder de vorm van parkeersensoren, grotere velgen, automatische airco, cruise control, enz… Kies dan de Style die 23.499 euro kost. Zoals we dat gewoon zijn bij Hyundai is de optielijst beperkt: een metaalkleur kost 500 euro, een automatische DCT versnellingsbak 1.250 euro. Tot slot kan je bij de Style kiezen voor interessant geprijsde packs zoals het Techno Pack en het Cool Pack. Dat laatste kost 2.250 euro en voegt verschillende 18-duims velgen, lederen zetelbekleding, zetelverwarming en een elektrisch panoramisch zonnedak toe.

Test Hyundai Veloster

Conclusie

Misschien onze fout, ofwel de fout van de designers, maar wij verwachtten net iets anders van de Veloster. Wie sportieve verlangens heeft, zal namelijk op zijn honger blijven zitten, als ‘lifestylevoertuig’ daarentegen slaagt de Veloster met glans. Het is zonder twijfel de meest originele vierzits coupé op de markt, het verbruik blijft binnen de perken en de wagen is zeker aantrekkelijk geprijsd. We zijn blij dat Hyundai ook eens een gewaagde stap nam en de Veloster op de markt bracht, maar stiekem hopen we dat de geruchten over een 1.6-liter turboblok met 204 pk uitkomen. Zetten ze bij deze versie de flosser iets harder op zijn poten en maken ze de stuurbekrachtiging iets zwaarder, dan kan Hyundai ook de sportieve rijders plezieren.Voor de Europese en zeker Belgische markt zou ook een dieselmotor welkom zijn.

Test Hyundai Veloster

Overzicht

+ Origineel
+ Veloster-Zetels
+ Stuurt scherp in, MAAR…

– te licht stuur
– te weinig pit onder de motorkap

Test Hyundai Veloster

Tekst: Tim De Baets
Foto’s: Tim De Baets & Pieter-Jan Scheir